Recensie 54 Minuten door Vincenzo

Recensie 54 Minuten van Marieke Nijkamp

54 Minuten van Marieke Nijkamp was een boek dat een aantal jaar op mijn TBR stond. De achterkant sprak mij erg aan en ik was benieuwd hoe Nijkamp dit zou kunnen verwoorden in een boek. Maar was het haar uiteindelijk ook gelukt om het goed aan te pakken?

54 Minuten gaat over de school Opportunity High die het nieuwe semester start. De directeur geeft een toespraak om iedereen welkom te heten. Zodra de toespraak is afgerond begint iedereens nachtmerrie. De leerlingen kunnen de aula niet uit omdat de deuren op slot zijn. 
Paniek barst los in de aula. Waarom kan niemand eruit? Als er iemand begint te schieten begint de hel pas echt. Leerlingen worden stuk voor stuk neergeschoten en het lijkt de schutter geen moer te schelen wie hij raakt. Maar sommige van hen hebben nog meer redenen om bang te zijn. 

 Voor mij kwam het boek íets te langzaam op gang. Het duurt echter een aantal pagina’s voordat het verhaal pas echt begint. Natuurlijk moet je de vier hoofdpersonages eerst leren kennen, zodat je ongeveer kunt inschatten hoe ze zullen reageren. Dat was voor mij een minpunt. Ik had liever gewild dat het tien pagina’s eerder was begonnen, dan had het naar mijn mening veel vlotter gelopen. Verder stoorde ik me af en toe met de afwisseling in de perspectieven. Je volgt vier leerlingen die zichzelf en de leerlingen om zich heen proberen te beschermen. Ze zijn verspreid zodat je ook kunt zien wat voor impact het heeft op de mensen buiten de aula. Ik haalde soms de personages door elkaar en had soms niet eens door uit wie ik nu aan het lezen was. Verder zorgde het boek dat ik erg gechoqueerd raakte als er weer een leerling sneuvelde. (Want het maakte de schutter niet uit wie het was) Omdat ik zelf nog op de middelbare school zit kan ik me indenken wat voor een chaos dat kan zijn.
Het eerste wat je denkt als er gevaar in de buurt is, is ontkomen. Vluchten. Maar als je geen kant op kan zorgt dat voor heel veer frustratie. Hoe verder je in het boek bent hoe meer je over de hoofdpersonages te weten krijgt. De motieven komen erg overeen met de reacties wat het verhaal meer laat kloppen. Een nadeel aan dit boek vond ik dat sommige handelingen in het boek onrealistisch overkomen. Toen ik het las dacht ik echt van “dat zal je denk ik niet doen als je echt in die situatie zit”.
 Maar dat werd meteen weer goed gemaakt door de sfeer en beschrijvingen. Nijkamp weet de situatie heel erg goed te verwoorden. Ik kreeg een rilling over mijn rug en zweethandjes. Dus is het boek dan spannend of niet? JA! Natuurlijk zijn er wat minpuntjes. Dat heeft bijna elk boek wel. 

Desalniettemin heb ik heel erg genoten van dit boek. Zou ik het nog eens willen lezen? Nee. Zal dit boek mij altijd bijblijven? Dat wel! Zou ik een ander boek van Nijkamp willen lezen? JA! Laat het volgende boek maar komen! Ik raad dit boek erg aan, omdat je met je neus op de feiten wordt gedrukt. Dit is gewoon de realiteit!

Ik geef 54 Minuten van Marieke Nijkamp vier crosses.