Pagina's

maandag 15 juli 2019

Shadows door Nicole


Als enorme fan van de Lux-serie, leek deze nakomeling een klein, maar fijn cadeautje!
Recensie Shadows door Jennifer L. Armentrout
 
Deze prequel is het allereerste begin van de Lux-serie, ook wel deel 0,5 en vertelt het verhaal van Dawson en Bethany. Het verhaal is niet erg origineel te noemen, er zijn er immers al erg veel van geschreven, maar ik houd ervan!

Waar het over gaat
Als Dawson tijdens de les het nieuwe meisje Bethany de klas binnen ziet komen, staat zijn leven op de kop en is hij op slag verliefd. Het lijkt meteen wederzijds te zijn, ook Bethany voelt vanalles voor Dawson. Ze heeft al snel in de gaten dat er dingen niet kloppen, zo maakt Dawson vaak bewegingen die zo snel gaan dat ze niet te volgen zijn en is hij soms onmogelijk stil als hij aan komt lopen. Daarbij komt nog dat hij buitenaards knap is met zijn felle, groene ogen die van kleur lijken te kunnen veranderen.



 Terwijl dat absoluut niet de bedoeling was, komt Bethany erachter dat Dawson anders is dan zij en blijkt hij inderdaad niet van deze wereld te zijn. Bethany wordt niet met open armen ontvangen door de beschermende familie van Dawson, maar hun liefde lijkt zo sterk dat deze alles aan lijkt te kunnen …..of toch niet?

Wat ik ervan vond
Laat ik voorop stellen dat de Lux-serie een speciaal plekje in mijn hart heeft opgeëist en Armentrout een van mijn favoriete auteurs is. Maar toch werd ik van dit boek niet laaiend enthousiast. Ik had hele hoge verwachtingen en was ontzettend nieuwsgierig naar het verhaal van Dawson en Bethany, maar toen ik het uit had, wat mij overigens één avond heeft gekost, was ik niet geheel tevreden. Het voelde voor mij een beetje als een feel good roman (waar overigens helemaal niets mis mee is), maar niet verwachtte van deze serie. Dawson en Bethany leerden elkaar kennen en werden op slag verliefd. De gevoelens die daarbij kwamen kijken, werden daarbij naar mijn mening veel te zoetsappig omschreven. Ook stoorde ik me enorm aan het feit hoe Bethany omging met het hele ´mijn vriendje is een alien´ gebeuren. Ik miste diepgang en weerstand in dit boek. Waar in de vervolgdelen de spanning er vanaf spat en de interactie tussen de hoofdpersonen vaak zinderend en tenenkrommend kan zijn, was dit hier totaal niet aan de orde.

Wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik het niet ´slecht´ vond, was dat het geschreven is door Armentrout, die als geen ander gevatte opmerkingen maakt op precies de goede momenten en zo beeldend schrijft dat je alles direct voor je ziet. Ik betrap mezelf vaak erop dat ik met een big smile zit te lezen, als ze weer eens een heerlijke omschrijving in het verhaal gooit.

 ¨West Virginia was blijkbaar de plek waar printers heen gingen om te sterven¨

Al met al vond ik het leuk om Dawson en Bethany te leren kennen, en is het een prima inleiding voor de rest van de serie, maar ze kunnen niet aan Daemon en Katy tippen.

Wat overigens erg leuk is om te vermelden is dat op 23 juli het eerste deel van de Origin serie van Armentrout uitkomt, The Darkest Star. We hoeven dus nog geen afscheid te nemen van de Luxen!

Het boek krijgt van mij drie crosses



Geen opmerkingen:

Een reactie posten