Recensie 'Verbannen' door Nicole 

Recensie Verbannen - Nederzetting van de Wolf door Anke Nelissen 

Waar het over gaat

Ana is onvruchtbaar en om die reden wordt ze verbannen. Vrouwen die geen kinderen kunnen baren, zijn nutteloos, volgens de strikte regels van de stam waar Ana is opgegroeid.

Samen met vier honden neemt ze haar toevlucht tot het ‘geestenbos’ en buiten de sporadische bezoekjes van haar broer Basso, leeft Ana een solitair bestaan. Als ze een zwaargewonde man vindt in het bos, besluit ze hem mee naar haar hut te nemen en hem te verzorgen. Niet veel later vindt er een aanval op haar dorp plaats en worden er drie meisjes ontvoerd. Haar patiënt, die inmiddels geheel is hersteld, is hier meer bij betrokken dan dat Ana zou willen en met de hulp van haar honden en een wolvenroedel besluit ze om de meisjes terug naar hun stam te brengen.

Wat ik ervan vond

Op speciaal verzoek las ik dit boek dus ik had vantevoren geen enkel idee wat ik kon verwachten.

Laat ik voorop stellen dat het naar mijn mening niet onder het young adult genre valt. Mede door de eenvoudige schrijfstijl is het prima te lezen voor kinderen vanaf 12 jaar. De kaft is er eentje die in het oog springt en erg mooi vormgegeven is. Waar ik wat moeite mee had, was de stroom aan personages in het begin. Ook gedurende het verhaal vond ik het moeilijk om iedereen uit elkaar te houden. Dat had er wellicht ook mee te maken dat veel namen op elkaar leken. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt, wordt niet exact omschreven, maar dat was bij dit verhaal ook niet nodig.

De levenswijze en regels van de stam, waren totaal niet te vergelijken met die in onze tijd. Dat vond ik erg verfrissend en interessant om te lezen.

¨´Het idee van Hako om de vrouwen te bewapenen, gaat maar niet uit mijn hoofd´, zei Basso. ´Vooral als je ziet wat Ana kan.´

´Ik moet zeggen dat ik daar ook vaak aan denk maar we zullen Woude nooit zover krijgen dat hij vrouwen met wapens zal accepteren´, gaf Oede als antwoord. ¨

Het verhaal op zich is erg origineel gevonden, al had de uitwerking wat meer diepgang mogen krijgen. Zo werden conflicten veel te makkelijk opgelost en emoties van volwassen mensen te eenvoudig en kinderlijk beschreven. Ik miste spanning en problematiek. Angstvallig werd dat uit de weg gegaan door veel te snel oplossingen aan te dragen. De vele taalfouten, zoals verkeerd gebruik van punten en komma´s, waren storend, maar deden nagenoeg niet af aan het leesplezier. Wat het boek voor mij bijzonder maakte, was de grote rol die aan de wolven en honden was toebedeeld. Er werden mooie vriendschappen en bondgenootschappen gesloten tussen mens en dier.

¨Onderweg babbelde Kalo opgewekt met de dieren. Af en toe bleef hij stilstaan en draaide zijn hoofd om te kijken of de andere wolven wel volgden, zonder de wolf en de hond ook maar een keer los te laten.¨

Al met al vond ik Verbannen een vermakelijk boek. Op wat minpunten na, heeft het boek zeker potentie, maar het hoort toch echt tussen de kinderboeken thuis.

Van mij krijgt het boek drie crosses.