Recensie Grisha triologie door Nicole

Recensie Grisha trilogie van Leigh Bardugo

In het najaar van 2020 te zien op Netflix!!

Let op: deze gecombineerde recensie bevat SPOILERS van de eerste twee delen!!

Deel 1: Schim en Schaduw

Waar het over gaat

Het ooit zo rijke Ravka wordt sinds tientallen jaren in tweeën gedeeld door de Schaduwvlakte; een ondoorgrondelijke duisternis, vergeven van monsters die teren op mensenvlees. Het lot van het land is onzeker.

Alina Starkov is nooit ergens goed in geweest. Maar als haar regiment wordt aangevallen en haar beste vriend Mal zwaargewond raakt, ontwaakt er bij Alina een onbekende kracht die zijn leven redt. Een kracht die het door oorlog getergde koninkrijk voor eens en altijd kan bevrijden. Alina moet alles achterlaten en wordt meegevoerd naar het hof, waar ze getraind zal worden tot lid van de Grisha: het magische elitekorps dat wordt geleid door de mysterieuze Duisterling.

Alina moet de geheimen van de Grisha leren doorgronden nu de toekomst van Ravka in haar handen ligt. In de dreigende duisternis leert Alina niet alleen haar kracht beheersen, maar leert ze ook een kant van zichzelf kennen die ze misschien liever nooit had ontdekt.

Deel 2: Dreiging en duisternis

Waar het over gaat

Duisternis vergaat nooit.                                                                                                            

Opgejaagd door het Eerste en Tweede Leger en achtervolgd door nare herinneringen, probeert Alina samen met Mal een nieuw leven op te bouwen in een onbekend land. Ze moet haar identiteit als Lichtheerseres verborgen houden om niet gevonden te worden door haar tegenstander, de Duisterling. Alina kan haar verleden en toekomst helaas niet lang blijven ontvluchten. Met behulp van een beruchte vrijbuiter, weet Alina veilig terug te keren naar Ravka. Ze is vastberaden om te vechten tegen de duistere krachten die zich in het land verzamelen. Maar terwijl haar magische krachten groeien, glijdt Alina verder en verder af in het gevaarlijke spel van de Duisterling –en verder weg van Mal. Alina moet kiezen tussen haar land, haar macht en de liefde waarvan ze altijd dacht dat hij haar op het juiste pad zou houden.

Deel 3: Val en verlossing

Waar het over gaat

Ravka is gevallen en de Duisterling regeert vanaf zijn schaduwtroon. De laatste hoop van het land is gevestigd op een krachteloze Lichtheerser, een uit de gratie gevallen spoorzoeker en de overblijfselen van een ooit zo sterk magisch leger.

Diep in een eeuwenoud netwerk van tunnels en grotten kan een verzwakte Alina niet anders  dan de hulp van de zonderlinge Apparat accepteren, terwijl zijn volgelingen haar aanbidden als een heilige. Maar Alina wil geen heilige zijn: ze wil samen met Mal op jacht naar de vuurvogel en zoeken naar een zekere prins, van wie ze niet weet of hij nog in leven is.

Alina zal nieuwe bondgenootschappen moeten sluiten en oude rivaliteiten opzij moeten zetten tijdens de zoektocht naar de laatste versterker. Maar terwijl Alina de geheimen van de Duisterling begint te ontrafelen, ontdekt ze iets wat hun mysterieuze band voor altijd verandert. Het doden van de vuurvogel lijkt het enige dat Ravka kan redden van totale vernietiging, maar kan Alina de consequenties aan?

Wat ik van de serie vond

Dit is zo’n serie waarvan ik wist dat ik hem ging lezen, alleen nog niet wanneer. Toen ik hoorde dat de Grisha serie en de Kraaien serie beiden in een virtueel jasje worden gegoten en dit najaar op Netflix als een serie zal verschijnen, kwam deze serie bovenaan mijn TBR-lijst te staan.

Dit waren de eerste boeken die ik van de beroemde Leigh Bardugo las en…...ik wil meer!!

Ze zet een prachtige wereld neer en de allerkleinste details zorgen voor de perfecte setting. De personages zijn zeer goed uitgewerkt en er is aandacht besteed aan de kleine dingen, zoals karaktereigenschappen en eigenaardigheden. Voor wat personages betreft, sprong de Duisterling er voor mij wel uit (jammie….). Mal daarentegen sprak mij totaal niet aan. Ik kreeg geen duidelijk beeld van hem en heb tijdens de hele serie geen band met hem opgebouwd. Zoals in veel YA’s is de hoofdpersoon een onbeduidend, onbelangrijk meisje dat er ineens achterkomt dat ze een speciale gave bezit waarmee ze de wereld moet redden. Het is de manier waarop het wordt uitgewerkt, wat deze serie bijzonder maakt. De ontwikkeling die Alina doormaakt, is rauw en realistisch geschreven. Haar sarcastische humor maakt haar een geloofwaardige tiener.

De titel en kaft doen vermoeden dat het veel Russische invloeden heeft, maar die miste ik toch een beetje. De magische oud-Russische setting had veel meer diepgang kunnen hebben, dat is een gemiste kans.

Het plot draait om de vernietiging van de Schaduwvlakte en Alina moet op zoek gaan naar magische dieren. Door deze dieren te doden, komen er versterkers vrij die haar kracht als Lichtheerser versterken, waardoor zij de Schaduwvlakte zou kunnen vernietigen. Het plot werd goed uitgewerkt, maar miste hier en daar nog wat diepgang en achtergrond.

Schim en Schaduw begint met Alina en Mal als kleine weeskinderen die samen opgroeien. Een sprong vooruit in de tijd later zitten ze allebei in het leger en is hun vriendschap nog steeds sterk, al onderdrukt Alina haar liefdesgevoelens voor haar beste vriend. Op  het moment dat de Duisterling in beeld kwam, was ik verkocht. O mijn god….. wat is deze ‘sexy badguy’ goed uit de verf (of in dit geval inkt) gekomen. Ik genoot van de interactie tussen hem en Alina en ging er helemaal in mee. De emoties spatten van de pagina’s af. De plotwending op het eind van deel 1 had ik echt niet zien aankomen. Om heel eerlijk te zijn, was ik teleurgesteld, dit was niet hoe ik het had willen zien aflopen. Tot op het eind bleef ik hoop houden dat Alina en de Duisterling alsnog zouden samenkomen en begon ik vol goede moed aan deel 2.

Dreiging en Duisternis gaat meteen verder waar het vorige boek is gestopt en ik zat dan ook meteen weer in het verhaal. Alina en Mal zijn ontsnapt en komen nader tot elkaar, maar ze worstelen allebei op hun eigen manier. Ze maken beiden een enorme ontwikkeling door die hen verandert.

“Ik wilde mijn armen om hem heen slaan en hem dicht tegen me aan drukken. Maar dat ging niet, niet met deze nieuwe Mal. Misschien ook niet met de oude Mal, dacht ik vervolgens. We waren geen kinderen meer. Het gemak waarmee we destijds elkaars nabijheid opzochten, waren we ontgroeid.’’

Deel 2 is echt een typisch tussenboek. Er gebeurt niet heel veel en het vormt een brug naar het laatste deel. De grote verrassing van dit boek was de introductie van Sturmhond (oftwel prins Nikolai) en zijn bemanning.

                “Ik haalde diep adem. ‘Hoogheid...’

‘Nikolai,’ verbeterde hij. ‘Maar ik luister ook naar “schatje” of “knapperd”.’ ”

Er ontstaan nieuwe bondgenootschappen en vriendschappen die echt iets toevoegen aan het geheel. Nog steeds blijf ik een zwak houden voor de Duisterling ook al ben ik er nu wel van overtuigd dat hij de échte bad guy is. Wat ik een van de mooiste dingen in de hele serie vond, was de onbreekbare band tussen Alina en de Duisterling. Hun geheime momenten samen waren prachtig en de innerlijke strijd die Alina voerde omdat ze ondanks alles naar hem toe werd getrokken, werd heel goed uitgewerkt.

“Geen enkele andere Grisha begreep het, maar uiteindelijk was dat wat de Duisterling en mij het nauwst met elkaar verbond - niet onze twee krachten, niet de vreemdheid daarvan, niet het feit dat we alle twee een afwijking waren, of misschien zelfs wel een gruwel. Het was onze kennis van het verbodene en onze honger naar meer.”

Dan het derde en laatste deel. De grote eindstrijd barst los. Wauw!! Waar ik bij de eerste twee boeken nog niet helemaal overtuigd was, maakte dit deel alles goed. Alina’s krachten staan lijnrecht tegenover die van de Duisterling en hun gevecht zorgt voor de nodige nagelbijtende scenes. In dit slotdeel komt alles samen, worden alle losse eindjes aan elkaar geknoopt en was ik, ondanks de grote teleurstelling in het begin van de serie, tevreden met de uitkomst.

Ik geef de volledige trilogie 4 crosses