Recensie De Beminde van Kiera Cass

Het langverwachte nieuwe boek van Selection-auteur Kiera Cass

Waar het over gaat

Hollis Brite is opgegroeid in Keresken Castle, samen met de andere dochters van adel, in de hoop de aandacht van de toekomstige koning te trekken. De jonge koning Jameson van Coroa is eigenlijk nooit op zoek geweest naar een echtgenote, totdat hij Hollis ontmoet. Als Jameson haar de liefde verklaart, is Hollis dolblij. Maar terwijl hij haar het hof maakt, realiseert Hollis zich dat de eindeloze stroom cadeaus en aandacht gepaard gaan met torenhoge verwachtingen.

Met een bezoek van de koning van Isolte in het vooruitzicht, ziet Hollis een kans om aan Jameson – en zichzelf – te bewijzen dat ze een geschikte koningin is. Maar wanneer ze een vreemdeling ontmoet die recht in haar hart lijkt te kijken, vraagt Hollis zich af of een leven met Jameson in het paleis een droom is die uitkomt, of een nachtmerrie die nooit eindigt.

Wat ik ervan vond

Eindelijk had ik dit prachtige boek in mijn handen! De cover sprankelt aan alle kanten en beloofde veel goeds. Ik was zeer enthousiast over de Selectie-serie en popelde dan ook om aan deze nieuwe serie te beginnen. 

Het verhaal kwam langzaam op gang en omdat het plot al van tevoren redelijk voorspelbaar was, gebeurde er niet veel. Pas vanaf de helft van het boek kwam de vaart er een beetje in. 

Er wordt van mij verwacht dat ik eerlijke recensies schrijf en ik ben heel eerlijk als ik toegeef dat ik heel erg teleurgesteld was na het lezen van De Beminde.

De personages werden totaal niet uitgewerkt en bleven het hele verhaal oppervlakkig. Daardoor was het voor mij onmogelijk om een band met een van hen te voelen. Ik miste beschrijvingen van omgeving en karakters dat juist in een verhaal als dit heel belangrijk is. 

Ik vond Jameson, de koning, geen prettig personage. Op geen enkel moment in het hele verhaal had ik een idee wat hij dacht of voelde. Zijn gevoelens voor Hollis bleven vlak en vonden nergens diepgang. 

De romantische momenten in dit boek, waar het eigenlijk ook om draaide, misten alles. Er kwam geen gevoel vanaf en de chemie tussen de personages was heel ver te zoeken. 

Het enige lichtpuntje in het hele boek was de gigantische plotwending aan het eind. Dit was de enige verrassing die ik echt niet had zien aankomen. Maar ook daarbij gold dat er niet voldoende aandacht was besteed aan de uitwerking ervan. Alle gebeurtenissen, ook zeer heftige, werden te oppervlakkig beschreven en misten emoties. Doordat gebeurtenissen zich te snel opvolgden, verloor het verhaal zijn geloofwaardigheid. Ik voelde het gewoon niet. 

Ik heb dit boek gelezen met het gevoel dat er teveel gebeurde om in zo’n kort verhaal te beschrijven.  Er werd te kort stilgestaan bij dingen waar dat wél nodig was. Dit verhaal en de schrijfstijl was op geen enkele manier te vergelijken met de Selectie-serie en dat vond ik erg jammer! Daarom kan ik niet meer geven dan twee crosses...