De Naamloze Koningin door Rebecca McLaughlin
Coin leeft in een wereld waar Naamlozen de laagste kaste van de maatschappij vormen. Ze hebben geen naam en geen enkel recht. Coin is een Naamloze en leeft van het geld dat ze steelt van de Edelen. Alleen door haar onverschrokkenheid, kan ze op straat overleven.
Als de koning plots sterft, gaat iedereen ervan uit dat zijn dochter, Esther, zijn troonopvolger zal worden. Zodra de koning zijn opvolger kiest en zijn of haar naam uitspreekt, ontvangt deze de kroon tatoeage. Niemand had verwacht of ook maar kunnen denken dat Coin degene zou zijn die de koninklijke tatoeage zou ontvangen. Want zij is naamloos…
In het kasteel wacht haar een strijd die ze moet voeren, maar eerst zal ze moeten bepalen of ze haar recht op de troon überhaupt wil opeisen.
Voor haar is de pijnlijke tatoeage en alle krachten die ze erbij heeft gekregen, eerder een vloek dan een zegen. Al lijkt het alsof iedereen tegen haar is, toch worden er onverwachte bondgenootschappen gesloten en ontdekt Coin dat er meer op het spel staat dan alleen haar leven.
De cover van De naamloze koningin sprak mij meteen erg aan. De grimmige afbeelding en het opvallende kleurgebruik, maakten een spannende indruk. Ook het feit dat de auteur een onbekende voor mij is, triggerde mijn nieuwsgierigheid.
Coin is een sterk en moedig personage en al vanaf het begin, voel je met haar mee. Het feit dat ze Naamloos is, en daardoor geen eigen plekje in de wereld heeft, brengt een heleboel verdriet en onmacht met zich mee. Dat is voelbaar op iedere pagina van het boek. Toch blijft Coin een hele poos oppervlakkig, doordat onder andere haar achtergrond en leeftijd niet bekend zijn. Ondanks dat dit past bij haar personage, zorgt het ervoor dat het erg lang duurt om een band met haar op te kunnen bouwen.
¨Ik ben een verkeerd gelegd puzzelstukje. Erger nog, een verkeerd puzzelstukje dat met sterke lijm op een verder prachtig schilderij is geplakt. En dat schilderij staat in brand.¨
McLaughlin spendeert voldoende aandacht aan de omgeving en haar schrijfstijl is beeldend en uitvoerig. Ze weet een goed beeld van de omgeving voor haar lezers te schetsen en ook de omschrijving van emoties weet zij goed uit te drukken.
Het verhaal kwam langzaam op gang. Te langzaam. Tot over de helft van het boek gebeurde er te weinig en werd het op sommige momenten zelfs een beetje saai. Gedurende het lezen, had ik geen enkel idee welke kant het verhaal op zou gaan. Ik werd niet uitgedaagd om daar snel achter te willen komen, omdat er niets in het vooruitzicht was. Maar dat werd gelukkig halverwege het boek allemaal ingehaald. Ik rolde van de ene verrassing in de andere en ineens werd ik het verhaal ingezogen en zat ik er middenin. Er ontstonden mooie vriendschappen, maar ook vijanden. Er volgden een aantal ontknopingen achter elkaar en dat zorgde er voor dat ik door wilde lezen.
Het concept van de verschillende kringen in de maatschappij sprak mij erg aan door zijn originaliteit. De werking van de magie werd ontzettend mooi uitgediept en omschreven en maakte dit boek anders dan alle andere boeken. Ondanks dat het verhaal wat traag op gang kwam, sloeg ik het tevreden dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten