Recensie Zelfs als we zwijgen door Emma

 Zelfs als we zwijgen van Marieke Nijkamp

Vijf vrienden hebben afgesproken om nog één laatste keer bij elkaar te komen om te kijken of ze hun vriendschap kunnen redden. Samen trekken ze de bergen in om daar in het huisje van Liva haar ouders hun rollenspel te kunnen spelen dat ze al drie jaar samen spelen. Wordt het een weekend van afscheid nemen of valt er nog wat te redden van de vriendschap. Maar valt de vriendschap überhaupt nog te redden als ieder van hun geheimen voor elkaar heeft? 

Sinds Finn op straat is aangevallen vertrouwt hij niemand meer, vooral Liva niet die alleen maar toekeek toen hij in elkaar geslagen werd. Maddy heeft een ongeluk gehad en heeft hierdoor haar sportcarrière moeten opgeven en heeft dit nog steeds niet verwerkt. Carter gaat gebukt onder de zware verwachtingen die zijn familie hem oplegt. En Ever? Ever wil graag de vriendschap redden en het spel door kunnen blijven spelen, maar dan keert het spel zich onverwachts tegen hun en krijgt het een dodelijke wending.....

Na het boek gelezen te hebben weet ik eigenlijk nog steeds niet zeker wat ik nu van het boek precies vindt en dat heeft een aantal redenen. Het concept van het verhaal is heel goed en ook uniek. Maar doordat je alle vijf de personages volgt, moet je ze ook leren kennen om te weten waarom bepaalde zaken zich in het heden afspelen. Dit wordt veel gedaan aan de hand van flashbacks en dat zorgde dat ik af en toe even moest schakelen. In het verhaal zit een gender neutraal personage en alhoewel ik dit enorm toejuich in een boek vond ik dat in dit boek heel vervelend weggezet. Je komt iets later in het boek te weten dat deze persoon gender neutraal is, maar op het begin wordt dit personage al met hun en hen aangesproken. Dit personage wordt ook niet echt duidelijk als gender neutraal iemand weggeschreven waardoor ik me op een gegeven moment gewoon begon te irriteren aan het gebruik van hun en hen. Het las ook totaal niet lekker weg en het leek er meer op dat dit personage meerdere persoonlijkheden had dan dat die gender neutraal was. Zodra het spel zich tegen de spelers keert wordt het boek eigenlijk pas spannend en wil je verder lezen, maar door de flashbacks trekt het verhaal zich toch weer te lang en ben je de spanning even kwijt. Voor mij was op een gegeven moment ook vrij snel duidelijk wie er achter zat. Het verhaal was met zekere momenten zeer spannend, maar het einde vond ik erg jammer en voelde onaf. 

Ik kan dit boek dan ook niet meer dan 2 crosses geven.