Koning van het Sintelwoud van Jen Minkman.
Diep in het bos, vlakbij de rand van het mysterieuze Sintelwoud, wonen de tweelingzussen Vasilisa en Morana. Morana is voorbestemd om op haar zeventiende verjaardag te trouwen met de koning van het Sintelwoud. Vasilisa is bang voor dat moment, omdat ze dan haar zus voor altijd kwijt zal zijn.
Op de dag van het festival van Zwartzon wordt Vasilisa door magie het Sintelwoud ingelokt en ontspint zich een heel ander verhaal dan waar ze altijd in geloofd heeft. Want soms is de weg van de legende die jou verteld is niet het pad dat je moet volgen.....
Koning van het Sintelwoud heeft een prachtige cover en sprak mij dan ook onmiddellijk aan. Het straalt iets mysterieus uit en maakt dat je gelijk het verhaal in wilt duiken en dat heb ik dan ook gelijk gedaan toen ik het boek in mijn handen kreeg. Het verhaal is gebaseerd op Slavische Legendes en verteld ons het verhaal van Sorsha en haar twee dochters Vasilisa en Morana. In het begin van het boek leren we de achtergrond van deze personages kennen en kun je je goed inleven in de gevoelens van alle personages.
Jen Minkman heeft een vlotte schrijfstijl en de hoofdstukken waren niet al te lang. Ieder begin van het hoofdstuk was voorzien van een foto wat er wel voor zorgde dat je het gevoel had ook in het Sintelwoud te zijn.
Het concept van het verhaal was heel goed, alleen liet de uitvoering, voor mijn gevoel nog te wensen over. Er wordt in het begin van het boek opgebouwd na het festival van Zwartzon waar Morana met de koning van het Sintelwoud zou trouwen. Vooraf lees je al verschillende legendes over deze gebeurtenis. Dan komen we eindelijk bij die voorspelde dag en gebeurt er iets wat je niet verwacht. Dit zorgde voor de nodige verwarring bij mij als lezer. Deze verwarring was ook duidelijk voelbaar bij het personage. Echter daar waar ik nog steeds heel verward was ging zij vrij snel mee in wat haar verteld werd zonder er bijna enige twijfel aan te geven. Als dit mij zou overkomen dan zou ik me er toch flink tegen verzet hebben.
Na dit verwarrende stuk gebeurde er nog een aantal gebeurtenissen die voor de nodige spanning hadden kunnen zorgen. En ja, hadden kunnen zorgen, want de spanning bleef weg doordat er geen dreiging was die ervoor zou kunnen zorgen dat een gebeurtenis zou mislukken en het 'en ze leefde nog lang en gelukkig' in gevaar zou brengen. Het voelde aan alsof er te weinig pagina's over waren om de rest van het verhaal te kunnen vertellen.
Het eerste deel van het boek, de opbouw richting het festival van Zwartzon, vond ik goed en ook de schrijfstijl heb ik als prettig ervaren. Echter slaat dit boek in het tweede deel de plank, voor mijn gevoel, mis. Ik denk dat er meer uit het verhaal te halen viel, wat in het tweede deel zeker voor de nodige spanning had kunnen zorgen. Ik vond het dan ook moeilijk om mijn crosses deze keer toe te kennen, ook omdat je hier als blogger toch vaak je persoonlijke mening in mee neemt. Ik ben dan ook erg benieuwd wat jullie van dit boek vinden, dus laat vooral een reactie achter op onze blog, Facebook of Instagram pagina. Maar voor mij verdiend dit boek maar twee crosses.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten