Recensie // Mijn hart van ijs door Danique

 

Mijn hart van ijs

Een eeuwenoude vloek teistert al sinds de middeleeuwen de Oostenrijkse vallei waar Magda woont. Tijdens de carnavalsweek verdwijnen er kinderen, die volgens de legende door een berggeest worden ontvoerd en nooit meer terugkeren. Als Magda's broertje Tobias spoorloos verdwijnt, gaat ze op zoek naar een manier om hem te redden. Jaren geleden is de tweelingbroer van haar vader ook op mysterieuze wijze verdwenen en Magda weigert zich erbij neer te leggen dat de vloek voor de tweede keer haar familie treft.

Om Tobias te redden, moet ze echter sluimerende krachten aanspreken die ze sinds haar vroege jeugd heeft weggestopt. Het hele dorp gelooft dat ze een heks is... en Magda vreest dat de dorpelingen gelijk hebben. Kan ze haar talenten aanwenden om Tobias te redden? En waarom krijgt ze steeds vaker nachtmerries over een heks die in 1586 in de vallei op de brandstapel is beland?

Personages en het verhaal:
Wat mij gelijk opviel is de prachtige cover. Het geeft een bepaalde sfeer af die mij meteen nieuwsgierig maakte. Het boek heeft wel even moeten wachten om gelezen te worden. Dit kwam doordat ik zo benieuwd was maar tegelijkertijd ook niet wou dat het verhaal al klaar was. Klinkt raar toch? Maar goed zoals je dus al kan raden heb ik hem toch opgepakt en wat was het een heerlijk verhaal. Je leert gelijk de personages kennen en leert al meer over hun geschiedenis. Magda is het buitenbeentje van de stad omdat haar klasgenoten bang zijn dat ze een heks is. Ik kon me heel goed inleven in Magda, ik ben ook altijd een buitenbeentje geweest en dit trok mij heel erg naar het verhaal toe. De inleiding voelde dan ook vertrouwd aan, gebeurde er al gelijk iets? Nee je leert vooral de reden waarom Tobias zo beschermd word en hoe Magda en haar vriendin dit vinden. Mijn favoriete stuk is de kern. Hier ontpopt het sprookje zich tot een fantastisch verhaal. Magda gaat naar een andere dimensie om haar broertje te redden en stuit hier op een paar bijzondere personages. Cassian is een van mijn favorieten, hij ontwikkelt zich heel mooi en past zich ook aan bij het verhaal. De magie die hierin zit is heel goed weergeven, maar de vloek is een deel dat ik zo goed bij het verhaal vond passen en de omgeving. Het zorgde ervoor dat ik zelfs geloofde dat er een vloek zou kunnen zijn. Aangekomen bij het einde, moest ik een traantje laten. Het was zo mooi een mooie scene en het sloot het hele sprookje prachtig af.

Schrijfstijl:
Deze vond ik heel herkenbaar. Ik las al een ander boek van jen in deze maand, en de overeenkomsten zijn zeker zichtbaar. Het magische en beeldende stuk van haar schrijven is er echt een die ik hier ook weer terugzie. Ze brengt de vloek zo goed naar voren en heeft hem zo goed in het verhaal gewikkeld. De beschrijving van de omgeving en de karakters van de personages zijn ook goed gedaan. Ik had het idee dat ik Magda kende en ik zelf in de vallei was. Het concept is heel goed bedacht. Het enige kritiekpuntje wat ik heb is dat het allemaal soms wat makkelijk ging. En dat geeft op zich niet, maar dat haalde de spanning er soms wat uit.

Conclusie:
Goede personages waar herkenbare karakters aan verbonden zijn. Goed magisch verhaal, met een geweldige vloek die heel erg intrigerend is. Je wilt doorlezen en erachter komen wat die vloek nu precies is en wat hij inhoudt. Jen heeft een fantastische schrijfstijl waarin die heel mooi en beeldend het verhaal tot leven heeft gebracht. Ik geef het boek 4 crosses, en ik kan niet wachten om meer van Jen te lezen.