De laatste uren van Josephine Donkers van Daniëlle Bakhuis.
Gevallen, gesprongen of misschien toch geduwd.....
Josephine Donkers is samen met haar beste vriendinnen op vakantie. De hele vakantie loopt het al niet zo lekker tussen haar en haar vriendinnen maar dan wordt op de laatste dag het levenloze lichaam van Josephine aangetroffen onder aan de klif. Wat is er gebeurd in de laatste uren? is ze gesprongen, gevallen of geduwd. Haar twee vriendinnen Lucy en Isolde worden enkele uren na het vinden van het lichaam verhoord door de politie. Maar hun verhalen zijn verschillend, dus wie spreekt de waarheid.
Brave meisjes zwijgen over de foute dingen die ze doen....
Daniëlle Bakhuis komt voor de zomervakantie met een zinderende short-read die een must-have is om in je vakantiekoffer erbij te proppen. En met een short-read wordt ook echt een short-read bedoeld. Het boek telt 101 pagina's en ikzelf had hem dan ook binnen het uur uit.
Het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van Lucy en Isolde die worden verhoord door de politie. In het verhoor zijn alleen de dames aan het woord. Wij als lezer weten dus niet wat er wordt gevraagd door de politie. Op het begin vond ik dit wel even vreemd, maar daarna gingen mijn hersenen na het lezen van het antwoord zelf een mogelijke vraag erbij bedenken. Dit zorgde er voor dat je het gevoel kreeg dat je zelf de politie was. Na ieder hoofdstuk met een verhoor kwam er een stuk verhaal wat er zich had afgespeeld uren van te voren. Bij deze hoofdstukken stond er dan ook bij hoeveel uur het was voor de dood van Josephine Donkers. Deze afwisseling vond ik heel fijn omdat je zo nog een beter beeld kreeg van wat zich allemaal had afgespeeld voor de tragische gebeurtenis. Je ging daardoor ook zelf theorieën bedenken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Ondanks dat ik redelijk wat hints die Daniëlle in het verhaal had verstopt snel door had, had ik het einde totaal niet verwacht.
De laatste uren van Josephine Donkers is wederom een heerlijk boek van Daniëlle om lekker in weg te duiken. Haar schrijfstijl is prettig en leest snel weg. Ze weet je vanaf pagina 1 te boeien waardoor je het boek niet meer weg wilt leggen met als gevolg dat je het boek net als mij binnen 56 minuten uit hebt. Het enige minpuntje wat ik dan ook kan bedenken is dat het boek te kort was en ik heel graag meer wilde. Ik hoop dan ook dat we dit jaar in oktober nog een nieuw horrorverhaal van Daniëlle kunnen verwachten.
Ik geef dit boek 4 crosses:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten