Tijdens het verhaal had ik geen tijd om te bedenken wat er had kunnen gebeuren, het verhaal eiste al mijn aandacht op en zorgde ervoor dat ik nergens anders aan kon denken.
Eindelijk, eindelijk had ik 'Vogelvrij' in
mijn handen. Ruim een jaar voordat het boek verscheen zag ik een prachtige
aankondiging op de retail beurs in Houten. Speelkaarten die aan het plafond
hingen en een metersbreed doek met een prachtige illustratie van Kellen trok
direct mijn aandacht. Na enkele seconden van pure verbazing stapte ik erop af,
en dat was pas het begin van het avontuur.
Kellen is opgegroeid om een 'Jan'Tep' te
worden. Net als de rest van zijn leeftijdsgenoten. Zodra hij zestien wordt moet
hij verschillende proeven ondergaan om een magiërsnaam te ontvangen. Maar
Kellen weet van te voren al dat hij die nooit zal ontvangen. Een andere roeping
lijkt onvermijdelijk, maar zo snel gooit Kellen zijn handdoek niet in de ring.
Pfoeh, waar zal ik eens beginnen. Oh ja,
bij het begin: de cover. Wauwie! Degenen die dit hebben bedacht en uiteindelijk
hebben ontworpen zijn geniaal. De illustratie is prachtig en een geweldige
toevoeging aan het verhaal. Niet alleen deze illustratie zorgt ervoor dat het verhaal
nog voordat je eraan begonnen bent, tot leven komt. Laat staan wanneer je aan
het lezen bent. Daarmee kom ik bij het volgende enorme pluspunt. De
schrijfstijl van Sebastien. Het verhaal leest vanaf de eerste bladzijde
heerlijk weg. Het ik-perspectief en de gevatte humor van het hoofdpersonage
zorgen ervoor dat ik me gemakkelijk kon inleven in het verhaal en de personages.
Gelukkig heeft de humor niet de overhand. Er komen serieuze onderwerpen aan bod
en af en toe moet Kellen moeilijke beslissingen nemen. En precies op de
momenten dat je het niet verwacht, komt er een gedachte of een opmerking van
Kellen die je ondanks de omstandigheden hardop laat lachen.
Dit verhaal is zo onvoorspelbaar als maar
kan. Eerlijk gezegd had ik tijdens het lezen niet eens de tijd om voor mezelf
te bedenken wat er al dan niet kon gebeuren. Het verhaal eiste al mijn aandacht
op en zorgde ervoor dat ik nergens anders aan kon denken. De namen van sommige
personages verwarden me soms wel, maar toen ik erachter kwam dat er veel gebruik
wordt gemaakt van afkortingen van familienamen werd het overzicht
duidelijker. Van sommige namen wist ik nog steeds niet hoe ik ze uit moest
spreken, maar verderop in het verhaal las ik daar eigenlijk overheen en had ik
daar niet zo veel last meer van.
In sommige boeken vind ik het moeilijk om
mezelf te identificeren met mannelijke hoofdpersonages. In ‘Vogelvrij’ had ik
daar helemaal geen last van. Het verhaal zat gewoon steengoed in elkaar
waardoor ik, op sommige namen na, nergens moeilijkheden in ondervond. Toen ik
de achterflaptekst las, wist ik niet zo goed wat ik me kon voorstellen in een
wereld met Jan’Tep en bepaalde magiesoorten, armringen die geactiveerd werden
en proeven die gedaan moesten worden. Maar omdat Kellen hier eigenlijk ook nog helemaal
nieuw in is, ervaar en ontdekte ik dat samen met hem terwijl ik het verhaal
las. Dit vond ik een prima manier om de wereld te leren kennen.
Hoe verder ik in het boek kwam, hoe
onvoorspelbaarder en bijzonderder het boek werd. En aangezien dit nog maar het
eerste deel uit een zesdelige serie is, kan ik alleen maar dromen over wat me
nog te wachten staat, want ik weet 100% zeker dat ik al die andere delen ook
wil lezen als uitgeverij Meis & Maas ze allemaal gaat vertalen. Deel 2
stond al aangekondigd voor maart 2018, dus dat gaat al de goede kant op. Zonder
twijfel krijgt dit boek van mij vijf crosses.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten