The Darkest Star (Origin #1) door Nicole

Recensie The Darkest Star (Origin #1) van Jennifer L. Armentrout 

Waar het over gaat
The Darkest Star speelt zich af vier jaar na de invasie waarin de mensheid het won van de Luxen. De 17-jarige Evie denkt nog vaak terug aan die akelige periode die nare herinneringen heeft achtergelaten.
Als ze op een avond de stoute schoenen aantrekt en met haar vriendin een club bezoekt, waarvan ze weet dat er ook Luxen zullen zijn, had ze van tevoren nooit kunnen denken dat deze avond haar leven drastisch zou veranderen.
Op een pijnlijke manier leert ze de arrogante, maar zeer aantrekkelijke Luc kennen en gaat Evie er vanuit dat Luc een Luxen is, als ze in zijn wonderlijke, onmenselijke ogen kijkt. Maar Luc is geen Luxen, hij is iets dat vele malen sterker en machtiger is. Luc is een Origin, en absoluut niet van plan om Evie haar rustige leventje verder voort te laten zetten. 

Wat ik ervan vond
Net zoals de Lux serie, was ook dit verhaal niet erg origineel, maar dat maakt helemaal niets uit als Jennifer L. Armentrout het geschreven heeft.
Met hele hoge verwachtingen telde ik de dagen af naar 23 juli 2019, de releasedatum van dit eerste deel in de Origin serie. Ook al staat deze serie helemaal op zichzelf, het is naar mijn mening veel leuker als je de achtergrond kent. Toch is dit boek prima te begrijpen zonder de Lux serie vooraf gelezen te hebben. Voor mij was het alweer een hele tijd geleden dat ik het verhaal van Katy en Daemon had gelezen, en ik moest dan ook diep in mijn geheugen graven omdat er bepaalde personages terugkwamen in dit boek.
Maar even terug naar die hoge verwachtingen; nou, die werden dus dubbel en dwars waargemaakt! Ik ben een groot fan van Armentrout en haar messcherpe humor snijdt overal dwars doorheen. Zelfs de meest standaard uitspraken of gebeurtenissen, weet zij om te toveren tot een hilarische en beeldende omschrijving.
¨Mijn hart maakte een radslag en viel toen ergens achter mijn ribben op zijn muil.¨ 

Haar beeldige beschrijvingen van gebeurtenissen, personen of objecten, bezorgden mij meer dan eens een brede glimlach.
¨Ik nipte wat van mijn water, liep om het podium heen en bleef staan naast een pilaar die eruitzag alsof een eenhoorn er glitter over had uitgekotst.¨
Ook heeft Armentrout een geheel eigen manier om vergelijkingen te maken.
¨Zij was net een fles wijn uit een goed jaar, ik was dat aangelengde spul dat in een kartonnen doos bij de supermarkt stond.¨
Ik betrapte mezelf er tijdens het lezen vaak op dat ik de twee serie met elkaar vergeleek. In principe begint het verhaal op dezelfde manier, maar dan krijgt het toch al snel een geheel eigen verhaallijn. Luc is geen Daemon en Katy is zeker geen Evie. Het was verfrissend om te lezen dat de hoofdpersonen zo weinig op elkaar leken. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik met de hoofdpersonen uit de Lux serie een betere klik voelde, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. 

De nieuwsgierigheid van de lezer wordt meteen in het begin al geprikkeld en zodra Luc in beeld komt, wil je er zo snel mogelijk achterkomen wat zijn aparte gedrag en vreemde uitspraken veroorzaken en betekenen. Samen met Evie ontdek je steeds een beetje meer, op een goed gedoseerde manier, en terwijl de uiteindelijke ontknoping origineel is bedacht, kwam deze voor mij niet als een totale verrassing. Van tevoren worden er voldoende signalen gegeven om zelf de clou al te kunnen vormen. Toch is de manier waarop Evie worstelt met alles wat op haar pad komt, heel puur en realistisch geschreven, met de nodige humor om het niet te zwaar te maken. Onderwerpen als liefde, vriendschap en verdriet vormen samen een prachtige combinatie en laat mij met veel enthousiasme uitkijken naar het tweede deel van deze mooie serie. 

Leuk feitje: deel 2, The Burning Shadow, komt op 8 oktober van dit jaar uit bij Zomer & Keunig. 

Het boek krijgt van mij vijf crosses