Recensie 'Aan Het Hof van Eden' door Daantje

'Aan Het Hof van Eden van Joëlle Charbonneau

‘’Een tweeling, een koning zonder erfgenaam, een strijd om leven en dood’’

Dit boek geschreven door Joelle Charbonneau, schrijfster van de bekende Test-trilogie, neemt je mee in het leven van de koninklijke tweeling Andreus en Carys. Ze zijn helemaal afhankelijk van elkaar en vertrouwen niemand anders behalve henzelf. De tweeling heeft zich altijd in de schaduw bevonden van hun oudere broer en erfgenaam van de kroon Micah. Maar dat is niet het enige, Andreus en Carys zeulen namelijk een zwaar geheim met zich mee, waar de een het licht in zich meedraagt, neemt de ander duisternis met zich mee.

Wanneer dan op een donkere winterdag het nieuws komt dat de koning en de kroonprins zijn overleden, is Tuinstad in rep en roer. Wie gaat er nu het land besturen in deze onzekere tijden? Wie beschermt ze tegen de gevaarlijke Xhelozi? Uit deze oproer wordt een wedstrijd opgesteld voor Andreus en Carys waarbij ze tegen elkaar moeten strijden om de kroon te bemachtigen. Naarmate de wedstrijd bevorderd, verdwijnt het vertrouwen tussen Andreus en Carys compleet. In plaats van elkaar steunen, zijn ze vijanden van elkaar geworden. En naast de wedstrijd is er ook nog de vloek van de tweeling. Wie verkrijgt de macht in de Tuinstad en wat als de verkeerde persoon de kroon bemachtigd?

‘’ik denk dat de wereld nog niet klaar is voor het soort problemen dat wij dan zouden veroorzaken’’

Als ik het boek in een woord zou moeten beschrijven zou ik toch echt wel voor het woord ‘wow’ gaan. De personages in het boek hebben een sterk en goed onderbouwd karakter waardoor je snel gehecht raakt aan ze. Zo voelde ik meteen een band met prins Andreus. Andreus is net zoals ik een lieve, kindvriendelijke spontane man die altijd doet wat goed is voor zijn medemens. deze trekken komen vaker te pas in het boek waardoor je hem niet meer ziet als een personage in een boek maar als een echt persoon.

Verder heb je ook nog prinses Carys. Net zoals haar tweelingbroer is ze erg lief en zorgzaam maar daarnaast is ze ook erg stoer en heeft ze een sterke wilskracht die goed te pas komt.

Beide personages vullen elkaar goed aan waardoor het verhaal op een snel tempo loopt wat het makkelijk te lezen maakt.

Verder is de verhaallijn ook erg interessant. het boek is geschreven in twee perspectieven, het perspectief van Andreus en het perspectief van Carys. door de afwisseling van deze twee perspectieven leer je beide personages goed kennen. Ook zie je zo hoe ze op een gegeven moment tegen elkaar worden gespannen door mensen van het hof. Doordat je twee perspectieven leest, zie je ook meteen beide kanten van het verhaal waardoor je het hele boek niet weet wie je wel en wie je niet kan geloven.  

‘’Achteromkijkend naar de witte stenen muren zwoer ze dat ze terug zou komen. Ongeacht wat er in Erriks verborgen agenda stond of wat Garret van haar wilde. Ze zou hoe dan ook terugkeren.’’

Wel is er een minpuntje aan dit boek. Het verhaal heeft een goede focus op de personages en een wat minder goede focus op de omgeving, hierdoor mis ik wel wat achtergrondinformatie. Zo worden er dingen benoemd in het boek waar ik nog nooit eerder van had gehoord en het werd dan ook niet meteen uitgelegd waardoor verwarring ontstond in mijn hoofd.

Samengevat vond ik dit boek heel leuk en interessant om te lezen omdat het heel soepel verloopt en de verhaallijn is erg uniek en vol cliffhangers die je maar MOET aflezen. Dit boek verdient dus zeker vier crosses.