Recensie 'Versplinter me' door Nicole

Recensie Versplinter me (Touching Juliette # 2.5) van Tahereh Mafi

'Jij komt altijd eerst, en alle anderen pas daarna. Dat zal nooit veranderen.'

 

Waar het over gaat

Versplinter me is deel 2,5 in de Touching Juliette-trilogie. Het loopt gelijk met het laatste stuk van Breek me en voor Vertrouw me. Het verhaal wordt volledig verteld vanuit het perspectief van Adam.

Adam heeft veel om over na te denken. Juliette lijkt steeds onbereikbaarder, hij maakt zich ernstig zorgen om de veiligheid van zijn broertje James en het leven in Omega Point begint hem te beklemmen. Maar Adam heeft geen tijd om hier lang bij stil te staan: er is een aanval gepland op Het Herstel - en zij deinzen er niet voor terug om iedereen om wie hij geeft uit te schakelen. Adam zal moeten kiezen; als hij James wil beschermen, dan moet hij Juliette laten gaan. Of wil hij koste wat kost Juliette terug aan zijn zij?

Wat ik ervan vond

Dit boek(je) voelde voor mij echt als een klein tussendoortje dat ik wel even snel zou lezen voordat ik verder kon met Vertrouw me. Ik verwachtte eigenlijk een beetje hetzelfde als bij Verwoest me, maar dan met Adam in plaats van Warner. Misschien zou ik weer wat meer naar ‘Team Adam’ toe worden getrokken als we zijn gedachten en gevoelens kenden. Het tegenovergestelde is gebeurd….

Het enige sterke punt in dit boek  is de liefde die Adam voor zijn broertje James voelt.

“Hij is mijn enige hoop te midden van al deze verwoesting - het enige waarvoor ik al die tijd heb geleefd, heb gevochten. Zonder hem zou ik verloren zijn.

James geeft mijn leven zin.”

Behalve een hartverscheurende scène tussen de broers, voegde dit boekje weinig toe. De eerste hoofdstukken zijn bijna een letterlijke herhaling van het laatste stuk van Breek me en Adam voelt voor mij niet meer als een interessant persoon om over te lezen. Er wordt niet uitgeweid over zijn verleden, dat het creëren van een band met hem bijna onmogelijk maakt. Zijn liefde voor Juliette komt hier helemaal niet sterk naar voren en hij is voor mij absoluut niet meer de krachtige, stoere jongen uit Vrees me. Ik heb al mijn pijlen op Warner gericht.

Ik geef dit boekje 2 crosses