Recensie De ijzerkoningin Door Danique

 De ijzerkoningin

Mijn naam is Meghan Chase. Ik dacht dat het voorbij was. Dat Ash en ik eindelijk samen konden zijn nu we allebei verbannen zijn uit Nimmernimmer. We hebben een hoge prijs moeten betalen, maar het was het waard. Alleen, is het wel echt voorbij? Hoef ik geen moeilijke keuzes meer te maken? Geen offers meer te brengen voor de mensen van wie ik hou?Nou, niet dus! De valse koning van het IJzerrijk zit achter me aan. Hij is uit op mijn magische krachten. Krachten die ík niet begrijp of kan beheersen, maar die hém oppermachtig zullen maken. Tegelijkertijd blijk ik de enige te zijn die hem kan tegenhouden. De enige die kan voorkomen dat het oprukkende ijzer heel Nimmernimmer vernietigt. Waarschijnlijk krijg ik er spijt van, maar dat zien we dan wel weer. Eerst maar eens leren hoe ik een zwaard moet vasthouden en hoe ik die magie onder de knie krijg.
Eén ding is zeker: het wordt erop of eronder. Voor mij, voor Ash, voor ons allemaal..


Personages en het verhaal:
Wat gelijk opvalt in de personages is dat Meghan eindelijk voor zichzelf opkomt. Ze wil leren vechten en laat eindelijk dat zoetsappige gaan. Dit zorgt ervoor dat ze een toegankelijker personage is. Het meisje meisje idee is er af. Ze maakt een ontwikkeling door die vanaf ongeveer bladzijde 17 te merken is, ze weet wat ze wil en weet ook hoe ze daar moet komen. Het verhaal begint goed, het lijk alleen te goed. Je weet dat er wat gaat gebeuren en dit komt ook al heel snel. Dit zorgde ervoor dat de actie er gelijk weer inzat. Ik zat gelijk in het verhaal en het duurde niet zo lang zoals de voorgaande boeken en dit is voor mij heel goed punt dat er ook ontwikkeling in het schrijven zelf zit. Als ik kijk naar de kern van dit verhaal merk je gelijk dat er gezorgd is voor meer diepgang bij personages, maar ook dat er meer is nagedacht over de omgeving en de karakters die hierin thuis zouden zijn. Alles lijkt beter neergezet. Daarbij is er een heel goed punt wat ervoor zorgt dat dit boek voor mij beter is dan de andere twee. Waar we in deel 1 en 2 eigenlijk hetzelfde zagen, namelijk een tocht maken om tot een oplossing te komen met veel reizen, is dat hier niet het geval. Er word wel wat gereisd maar het draait hier niet om. Ash is ook een personage die zeker mee ontwikkeld met Meghan, ze groeien allebei in hun denken en hun handelen. Het einde was geen verassing maar zorgde er wel voor dat je gelijk door wilt naar het vierde deel. Meghan is opgegroeid tot vrouw en koningin en dit zorgt ervoor dat het einde volwassener aanvoelde, ook de keuzes die zijn gemaakt voor haar passen hier beter bij.


Schrijfstijl:
Deze was heel fijn. Je merkt dat er ontwikkeling plaatsvind. Ze weet de karakters van de hoofdpersonages te veranderen tot iets wat beter bij ze past en wat ze volwassener maakt. Maar ook in het beschrijven van de gebeurtenissen en de verassende elementen die hierin zitten zijn zeker gegroeid. Het is beeldender geschreven, maar ook met meer gevoel. Julie zat hier echt in een goede flow wat ervoor zorgde dat je dit als lezer zeker ook voelde waardoor je er makkelijker doorheen las.


Conclusie:
Goede ontwikkelingen bij de personages, ze worden aangepast op de leeftijd die ze op het moment hebben en voelen niet meer kinderachtig aan. Prima schrijfstijl waarin je merkt dat hij mee ontwikkeld bij de personages. Een valkuil zal nu alleen wel zijn dat het volgende boek weer terugvalt op dat reizen en dat zou ik jammer vinden, maar we gaan erachter komen. Want dat ik deel 4 ga lezen dat staat sowieso vast. Ik geef het boek dan ook 4 sterren omdat je merkt dat er goede ontwikkelingen in zitten.