Recensie K-pop Crush door Emma

K-pop Crush van Stephan Lee

De ouders van Candice Park waren veelbelovende studenten aan het conservatorium in Korea, maar zijn verhuisd om een toekomst op te bouwen in Amerika voor zichzelf en hun toekomstige kinderen. Nu runnen ze een Koreaans winkeltje en proberen ze ervoor te zorgen dat hun kinderen een goede toekomst hebben en kunnen gaan studeren. Maar Candice is geboren om te zingen. Stiekem doet ze auditie om trainee te worden bij een bedrijf in Korea om te kunnen debuteren in een k-pop groep. Als ze uit de honderden audities als enige uitgekozen wordt, moet ze alleen haar ouders nog ervan te zien overtuigen om haar te laten gaan. Haar moeder is alles behalve blij want de K-pop wereld is hard en ze wilt niet dat haar dochter hiermee in aanraking komt...

Dit boek was een hele rit. Ondanks mijn reading slump na A court of Silver Flames las ik zo door dit boek heen. Het boek was fast-paced en trok je het verhaal in. Het concept van het verhaal was geweldig en daarnaast ook interessant voor iemand die niet is geïnteresseerd is in K-pop. Het was een realistische kijk op een trainingsprogramma voor K-pop trainees en de verschrikkelijke realiteit over hoe het is om klaargestoomd te worden voor een carrière als k-pop ster. Het is namelijk geen glitter en glamour, dit is echt, geen excuses, K-pop crush zegt wat niet veel mensen willen zeggen, het leven van een k-pop trainee is een levende hel. Trainees worden vaak gezegd dat ze te dik zijn, dat ze plastische chirurgie nodig hebben en hun schema's zijn belachelijk. Dit zie je ook in boek terug in het rooster van Candice die 's morgens om 4 uur op staat om naar de gym te gaan, daarna 6 uur Koreaanse les heeft en vervolgens nog 6 uur groepstraining heeft. 

Canice Park is een Koreaans - Amerikaanse high school studente en op het begin leren we haar kennen als iemand die stil is, haar mond houd, haar hoofd omlaag houdt en haar uiterste best doet op school. Haar grootste passie is zingen en doet stiekem auditie voor een k-pop trainingsprogramma voor een van de grootste bedrijven in Korea, ondanks dat er wat bekende bedrijven worden benoemd in het boek is het bedrijf waar Candice voor auditie doet uiteraard fictief. Candice overtuigd haar ouders om haar naar Korea te laten verhuizen en deel te nemen aan het trainingsprogramma. En dan begint het echte werk voor haar. Gezien ze in Amerika is opgegroeid moet ze haar Koreaans enorm verbeteren, leren hoe ze spreekt als artiest, leren dansen, hoe ze zichzelf moet presenteren als een schoonheidsimago en wordt ze op een dieet gezet en krijgt ze een make-over en moeten ze zich om de zoveel tijd bewijzen tegenover het bedrijf.

Voordat ik verder ga over het boek wil ik wel aanhalen dat ondanks de realiteit die het boek weergeeft er ook wel bepaalde dingen waren die voor mijn gevoel onrealistisch zijn. Een van de andere Trainees wordt niet gekozen terwijl zij al 10 jaar in het trainingsprogramma zit en  Candice pas 3 maanden traint en de dansroutines niet eens kan uitvoeren. Ook andere dingen die op het pad van Candice komen lijken me onrealistisch ten opzichten van de andere trainees die al veel langer trainen, het lijkt alsof ze een enorme gun-factor heeft en alles krijgt. Mij lijkt het ook sterk dat je na 3 maanden trainen klaar bent om te debuteren gezien het feit welke eisen er aan k-pop trainees worden gesteld en Candice deze nog niet allemaal bezit. 

De trainees worden in het boek opgedeeld in een jongens groep en een meisjes groep en worden streng gescheiden gehouden. Er geld dan ook een niet-daten regel onder sterren, ondanks dat ik dit best kan voorstellen lijkt het me sterk dat bij een groep van meer dan 50 meisjes er alleen maar hetero meisjes zijn. Aan de andere kant snap ik dat dit niet in het boek voorkomt aangezien homoseksueel nog wel als taboe wordt gezien in Korea. 

Alle personages waren goed beschreven en hadden hun eigen persoonlijkheid, vaardigheden en een unieke vibe. In het boek zat ondanks de strikt daten regel toch romantiek. Het enige wat ik daar dan wel jammer aan vond was dat het om een love-triangle ging. 

In het boek worden daarnaast Koreaanse termen gebruikt. Als k-pop fan zijn dit bekende termen en wat me dan ook stoorde was de manier waarop deze geschreven waren. Ik weet niet of deze termen gewoon zijn overgenomen uit de originele taal waarin het boek is geschreven of dat het in de vertaling na het Nederlands fout is gegaan. Ik vond dit zelf erg jammer. Zo werd het Koreaanse woordje voor vader/ papa geschreven als abba in plaats van appa. En werd het woord Kamsahamnida (dankjewel) als Gamsamnida geschreven in het boek. Dit vond ik wel jammer maar dit deed niet af aan het verhaal.

Verder vond ik het erg leuk dat er bekende K-pop groepen werden genoemd, al miste ik wel de bekendste k-pop groep van dit moment in het boek en als BTS fan vond ik dat wel een beetje jammer. Ik snap echter dat, aangezien het hier om een girl-group ging, de nadruk meer op de populaire girl-group Black Pink werd gelegd als voorbeeld voor hun. Hoe de girl-group is afgebeeld op de cover van het boek geeft dan ook een echte Black Pink vibe.  

Op deze kleine puntjes na, die voor mijn gevoel niet klopte om Candice de ster te laten worden, was het plot echt héél goed en had ik het einde ook totaal niet verwacht. Het boek eindigt met een cliff-hanger en ik kan dan ook niet wachten op deel 2 om te kijken hoe het verhaal van Candice verder gaat.

Dit boek krijgt van mij 4 crosses