Recensie Fin & Rye door Emma

 Recensie Fin & Rye van Harry Cook

"Het begon met een kus.... zoals veel liefdesverhalen beginnen. Jesse had de armen van een Griekse god en onze eerste kus was op vrijdagavond" 

Een paar dagen later stond de wereld van Fin op zijn kop, maar niet in positieve zin. Jesse verteld iedereen dat Fin homo is. Wat er toe leidt dat zijn ouders al hun spullen pakken en verhuizen....

Fin & Rye is een zoete Queer Young adult en is perfect voor fans van simon vs. the homo sapiens agenda en Heartstopper. Voor dat ik een boek kies lees ik altijd de achterkant of zoek ik een kleine samenvatting van het boek op. Ik las dat in dit boek best wel zware onderwerpen werden aangehaald zoals homofobie en conversie therapie en ik was eigenlijk best bang om te beginnen met het boek omdat ik bang was dat het te zwaar zou zijn, maar de zachtheid in het boek is een goede balans tegen de zwaardere onderwerpen.

Fin is op stap met een vriendin wanneer hij eindelijk de moed heeft gevonden om zijn long time crush Jesse te kussen. Maar dan blijkt dat Jesse hem in de val heeft gelokt en hem wilde uiten als homo. Wanneer Fin's ouders erachter komen zijn ze beschaamd en boos en verhuizen ze zo snel mogelijk naar Lochport om daar opnieuw te kunnen beginnen. Ze denken dat het helpt om Fin te verwijderen van onnatuurlijke verleidingen en hem weer op het rechte pad te krijgen. 

Zijn ouders en het nieuwe huis zat en zich vervelend gaat Fin op ontdekking in zijn nieuwe woonplaats. Daar ontmoet hij Poppy en Rye. Fin valt onmiddelijk als een blok voor de knappe Rye en gooit daarmee alle hoop weg die zijn ouders hadden op een nieuwe start. Er is alleen een probleem, Rye heeft al een vriendje.

Rye heeft een geweldig vriendje, althans dat dacht hij. Rye probeert hard om zijn relatie met Eric te redden, ondanks dat zijn vrienden er absoluut niet blij mee zijn. Dan ontmoet hij Fin, de nieuwe jongen in de stad. Ze raken snel bevriend. Maar kunnen ze meer dan vrienden worden als Rye blijft vechten voor een gedoemde relatie met Eric.

Zullen Fin en Rye kunnen toegeven aan hun gevoelens voor elkaar of zal Fin weer hals over kop worden weg geplukt als zijn ouders erachter komen dat hij nog steeds niet veranderd is, zoals ze gehoopt hadden?

Ondanks dat het boek zware thema's bevat zoals homofobie, conversie therapie, drugs misbruik en religie, zijn het de kleine interacties tussen Fin en Rye die ervoor zorgen dat het boek niet te zwaar is. Toen Rye Fin meenam naar zijn speciale plek om samen naar de vuurvliegjes te kijken smolt mijn hart van blijdschap.

De manier waarop de ouders van Fin omgingen met hem toen hij uit de kast kwam was heel zwaar. Ik kan dan ook niet geloven dat er ouders zijn die dit echt doen, maar ik ben bang dat dit stuk van het verhaal helaas soms de realiteit is. En dat maakt dat ik uit wil schreeuwen. Fin's ouders zeggen dat ze uit het liefde voor hun zoon doen, maar liefde gaat niet over iemand veranderen in iets dat ze niets zijn. Liefde is die persoon de beste versie van zichzelf zijn en er voor hem/haar zijn. Ik was dan ook erg blij dat Fin nog zijn grote broer Elliot had die hem wel ondersteunde.

Toen Fin's ouders besloten hem naar conversie therapie te sturen, dacht ik dat we bij het zwaarste stuk van het verhaal waren aangekomen, maar dit stuk voelde erg gehaast aan. Zijn vrienden komen er al snel achter waar Fin naar toe is gestuurd en beginnen met het plannen van een reddingsactie. Ze proberen de ouders van Fin te overtuigen dat ze een slechte keuze hebben gemaakt en binnen een week beginnen zijn ouders dan ook te twijfelen aan hun acties en standpunt en willen ze Fin ophalen. Voor ouders die verhuisd zijn omdat ze zich schaamde voor hun zoon die homo is vond ik dit stuk erg snel gaan. Vooral voor de vader die heel erg homofoob is. De moeder van Fin toont iets meer begrip, maar komt niet op voor Fin tegenover haar man. Ze wilt alleen wat goed voor hem is en als ze hoort dat er mensen zijn die zelfmoord hebben gepleegd na conversie therapie wil ze er alles aan doen om Fin thuis te krijgen.Dit is iets heel anders dan dat haar standpunt plotseling veranderd. En dat gevoel kreeg ik wel. Ja hun standpunt veranderd in het boek, maar niet binnen een week. Ik vond het dan ook fijn dat Fin terugblikte op wat er was gebeurd en zei dat zijn ouders het nog steeds moeilijk hadden om hem te accepteren zoals hij is, maar dat het wel steeds beter gaat. Dat stukje maakte het verhaal ook gelijk weer wat meer geloofwaardiger.

Dit was ook het enige negatieve puntje van het boek, want de rest was gewoon goed. Ik kon het boek dan ook niet wegleggen toen ik eenmaal was begonnen met lezen. Ik kan niet wachten om meer van Harry Cook te lezen.

Ik geef dit boek 4 crosses!