Recensie // De academie door Danique

 

De academie

Niemand weet wat er precies gebeurt tijdens een Academiejaar aan de exclusieve Recourt Academie voor meisjes. De alumni zwijgen als het graf. Eén ding is echter zeker: de studenten worden zonder uitzondering succesvol.
Jaarlijks worden hooguit vijf studenten toegelaten tot de eliteschool van Frédéric en Isabella Recourt. De ambitieuze, talentvolle Em is een van die studenten. Ze kan niet wachten om haar grote voorbeeld, Isabella, in het echt te ontmoeten. Dit jaar is het begin van haar toekomst. Maar langzamerhand ontdekt ze dat de Academie vele geheimen kent...


Personages en het verhaal:
Goed laat ik gelijk met de deur in huis vallen. Dit was niet mijn soort boek. Hij was leuk om te lezen maar niet een die me bij gaat blijven. Waarom? Simpel, het begon voor mij te rommelig. Ik had het idee dat het zomaar ergens begon. Je had geen achtergrond informatie over Em en haar moeder en ook de andere meisjes kreeg je niet veel informatie over, ook niet veel uiterlijke kenmerken en dit is altijd wel iets wat ik graag zie. Ik snap wel waar het verhaal heen had moeten gaan.Maar dat heeft het in mijn ogen helaas niet bereikt. Em is een sympathiek meisje dat graag goede dingen wil doen en ziet de academie als de uitgelegen kans hiervoor. Er zit niet echt een ontwikkeling in op persoonlijk gebied. Mentaal gebeurd er bij haar van alles. Sebastian vond ik ook erg vaag hij was er ineens en zo opeens vonden ze elkaar leuk en hadden ze iets. Het verhaal veranderde wel. De kern was al veel beter. Het liep naar mijn gevoel wat beter in elkaar over. Wat het dan wel interessant maakte waren de stukken schuingedrukte tekst, waarin een pov word beschreven voor een nog onbekend meisje, dit zorgde ervoor dat ik wou doorlezen. In de kern komt ook naar voren dat alles niet is zoals het in het begin lijkt, de werkelijke reden van de academie is veel duisterder. Isabella veranderd hier dan ook erg. Hier was ik blij mee want hierdoor werd het nog interessanter. De laatste 50 pagina's pakten we dan wel weer. Hier kwam de spanning echt goed naar boven en ook de werkelijke reden van de academie en het mysterieuze meisje. Het einde is spannend en best onverwachts vond ik. Al met al is het een oké boek voor mij, maar het is niet mijn favoriet helaas.


Schrijfstijl:
Dit is dan weer het hele andere uiteinde. Die vond ik namelijk wel goed. Het werd goed weggeschreven en las ook best vlot. Maar doordat het verhaal voor mij al niet goed begon had ik er moeite meer erin te komen. Dat Astrid kan schrijven dat is 1 ding dat zeker is want potentie zit er zeker in. Astrid kan namelijk de gevoelens van mensen heel goed omschrijven en dat maakte het verhaal stukken beter.


Conclusie:
Niet mijn soort boek zoals al gezegd. Maar ik snap wel dat een ander dit geweldig vind. Daarom wil ik benadrukken dat dit mijn mening is en ik het fijn vind als jij het boek wel beter vond. Het laatste deel van het boek kan ik ook niet anders dan mee eens zijn dat het goed was. Ik geef het boek dan ook 3 sterren puur omdat het tweede deel beter was en het omhoog haalde.