zaterdag 24 april 2021

Recensie De Woestijndief door Nicole

De Woestijndief van Emmelie Arents

Taran kan stelen als de beste. Wanneer zijn laatste diefstal eindigt in een drama, wordt zijn
broer Amir gekozen om deel te nemen aan het Labyrint, een magisch spel waar criminelen strijden voor vrijheid. Vastberaden om zijn broer te redden, raakt Taran verstrikt in de duistere geheimen van magie. 

Mijn recensie

De cover van De Woestijndief sprak mij meteen aan en zonder te hebben gelezen waar het verhaal over gaat, gaf ik me op voor de blogtour. Ik heb echt genoten van Het hart van de adelaar en was dan ook erg enthousiast over de release van dit verhaal. 


Het verhaal komt heel snel op gang en Emmelie weet meteen een goed beeld te schetsen van de omgeving waarin De Woestijndief zich afspeelt. Al vrij snel splitst het verhaal zich op in twee verhaallijnen en worden ze afwisselend vanuit meerdere perspectieven verteld. Dat, in combinatie met de korte hoofdstukken, houdt het tempo er goed in en zorgt ervoor dat je er snel doorheen vliegt. Ondanks de vreemde benamingen van de omgeving en personages, weet Emmelie het toch overzichtelijk te houden en bleef het verhaal goed te volgen. Het is wel aan te raden om de korte begrippenlijst vooraan in het boek te lezen voordat je begint. 

Het verhaal draait om de broers Amir en Taran en hoewel ze een tweeling zijn, hebben ze allebei een duidelijk eigen karakter en, naast de andere personages, worden ze goed uitgewerkt. Er wordt veel aandacht besteed aan het beschrijven van gevoelens en emoties waardoor ik me als lezer heel goed kon verplaatsen in degene die op dat moment zijn verhaal vertelde. 

In het begin lijkt het erop dat de plot helemaal op tafel ligt, maar niets is minder waar. Gaandeweg het verhaal neemt Emmelie je moeiteloos mee over zijsporen en schrikt zij er niet voor terug zo af en toe een schokkende plotwending in het verhaal te verwerken. De spanning wordt goed opgebouwd om naar het einde toe in een stroomversnelling van spannende gebeurtenissen te komen die je ademloos achterlaten. De twee aparte verhaallijnen komen in een explosieve finale bij elkaar en ondanks dat het voor mij afgesloten voelde, kijk ik toch enorm uit naar het vervolg, dat dit najaar zal verschijnen. Emmelie heeft weer een prachtige, unieke fantasiewereld gecreëerd waarin ik als lezer heel graag verbleef. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten