TBS door Natasza Tardio
Blossom Books kondigde een tijdje geleden TBS aan en ik wist dat ik deze moest lezen! De schreeuwende letters op de cover maakten me direct enthousiast en daarbij vind ik het onderwerp erg interessant.
Maar eerst even over de inhoud:
Maya woont met haar ouders in een doodgewoon, vrijstaand huis en op school gaat het haar allemaal prima af. Al helemaal als de jongen die ze leuk vindt, ook interesse in haar toont en haar zelfs mee uit vraagt. Ze heeft een grappige beste vriendin en ze leidt het leven dat een meisje van 15 hoort te leiden. Maya´s moeder werkt als sociotherapeut in een TBS-kliniek en haar vader heeft een hoge functie bij een bank, waardoor hij vaak voor langere tijd in het buitenland is.
De laatste tijd werkt Maya´s moeder steeds vaker over en ineens geeft ze aan een tijdje verlof op te pakken. Dit verbaast Maya, omdat haar moeder dit nooit zomaar zou doen. Als ze een ruzie tussen haar ouders opvangt, stort haar hele leven in. Haar moeder heeft een relatie met een TBS-patiënt. Nico heeft afgrijselijke dingen gedaan in het verleden en Maya kan hem niet anders zien dan een monster. In het dorp waar Maya woont, kan niets geheim blijven, en zeker niet zoiets als dit. De kranten staan er meteen vol mee en haar moeder geeft zelfs interviews op televisie. Zich totaal niet beseffende wat dit voor Maya betekent en hoe erg dit haar leven beïnvloedt. Maya´s vader heeft zijn spullen gepakt, haar broer studeert aan de andere kant van het land en weigert naar huis te komen en haar moeder gedraagt zich als een verliefde puber. Maya staat er helemaal alleen voor. En alsof het niet erger kan worden, verkondigt haar moeder doodleuk dat Nico, de TBS-er, bij hen intrekt als hij over een tijdje vrijkomt.
Tardio snijdt een actueel thema aan dat, hoe onvoorstelbaar ook voor veel mensen, vaker voorkomt dan we denken. Buiten dat ik het onderwerp interessant vind, was het voor mij nog interessanter om eens te lezen wat dit voor gevolgen voor het gezin heeft. Hoe een ¨verboden verliefdheid¨ een huwelijk van twintig jaar kapot kan maken en een carrière om zeep kan helpen.
De gevoelens van Maya staan in dit verhaal centraal en die worden heel realistisch neergezet. Je voelt de woede, onmacht en verdriet met haar mee en meer dan eens verwonderde ik me erover hoe realistisch het overkwam.
Maya´s leven staat van de ene op de andere dag geheel op zijn kop en je kunt alleen maar met haar meeleven.
´Met gebogen hoofd loop ik de school in. Als ik nu een superkracht mocht uitkiezen, dan zou het onzichtbaarheid zijn.´
Het plot is al vanaf het begin bekend, maar toch had ik geen enkel moment de behoefte om het boek neer te leggen. Toen ik eenmaal begon, wilde ik doorgaan. Ook al wist ik in grote lijnen wat er ging gebeuren, ik was heel nieuwsgierig naar een kijkje achter de schermen. Normaal gesproken, lees je dit soort dingen alleen in de media en kom je nooit te weten wat de gevolgen zijn voor het gezin.
Mede door het feit dat het verhaal nog geen 200 pagina´s telde, zat er een enorme vaart in en de krantenartikelen tussendoor vormden zeker een toevoeging om het nog realistischer te maken.
Het eind was, in tegenstelling tot de rest van het verhaal, absoluut niet wat ik van te voren had verwacht. Zonder spoilers weg te geven, kan ik alleen maar zeggen dat het je ademloos achterlaat en ervoor zorgt dat TBS je onder de huid kruipt en daar een tijdje zal blijven zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten