Zomerburen van Rianne Robben
Olivia heeft haar toekomst al helemaal uitgestippeld: na de zomer gaat ze Nederlands studeren en samenwonen met haar vriendje Niels. Dat plan valt echter in duigen als hij in de eerste week van de zomervakantie in zijn eentje naar Australië vertrekt.
Verdrietig en in de war besluit Olivia de zomer door te brengen bij haar opa en oma in Drenthe, waar ze elke dag afspreekt met hun buurmeisje Ilse. Met Ilse durft ze haar twijfels te delen; over haar vriendje, haar studie en haar toekomst. Olivia merkt dat ze langzaam weer vrolijker wordt. Zou dat komen door de lieve lach en de mooie krullen van Ilse waar ze opeens zo vaak aan moet denken?
Mijn recensie
Zomerburen is het debuut van Rianne Robben en tevens het eerste boek dat ik ooit las met het LHBTQ+ thema in de hoofdrol. Ik was erg nieuwsgierig naar de manier waarop de auteur dit onderwerp ging brengen en of de manier waarop het verwerkt werd, herkenbaar zou zijn voor veel mensen. Na het lezen van Zomerburen, ben ik er zeker van overtuigd dat veel jongeren steun zullen vinden in dit boek en los daarvan, is het ook voor mensen die niet in de doelgroep vallen, erg leuk en leerzaam om erover te lezen.
Olivia is een personage waar ik niet meteen een band mee voelde, omdat ze redelijk oppervlakkig werd beschreven. Pas later in het verhaal werd daar meer aandacht aan besteed en kon ik echt met haar meevoelen. Met de relatie tussen haar en Niels had ik wat moeite. Het kwam niet realistisch over en het feit dat hij naar Australië vertrok, voelde soms wat gekunseld. Van Niels zelf kreeg ik absoluut geen hoogte, maar gelukkig speelde hij dan ook niet de hoofdrol. De vriendschap tussen Olivia en Ilse werd heel goed opgebouwd en beschreven. De typische vriendinnen-dingen die ze deden, voelden elke keer net wat specialer aan en de gevoelens die Ilse bij Olivia teweegbrachten, kwamen heel genuanceerd naar voren. De twijfels en onzekerheid van Olivia kwamen heel oprecht over en werden heel sterk neergezet.
Het verhaal had voor mij nog iets langzamer mogen gaan, want op sommige momenten voelde het allemaal wat gehaast en het einde kwam naar mijn mening iets te snel.
Het was verfrissend om eens een verhaal te lezen dat zich afspeelt in ons eigen land en de Drentse woorden zorgden voor net dat beetje extra sfeer.
De schrijfstijl vond ik op veel momenten iets te kinderachtig overkomen en paste naar mijn mening niet helemaal bij het YA genre.
Ik kan me heel goed voorstellen dat Zomerburen voor heel veel jongeren die worstelen met hun seksuele identiteit, hartverwarmend zal zijn en er veel kracht en herkenning uit kunnen putten. Voor mij was Zomerburen een leuk en interessant boek om gelezen te hebben, maar meer ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten