Recensie Het hart van de adelaar

 

Het hart van de adelaar 

Joana Sky bezit het vermogen om dodelijke wensen uit te spreken, een talent dat in Tuvalon wordt gevreesd en vernietigd.
Wanneer ze ten onrechte wordt veroordeeld voor het uitspreken van een Hartbewerking, gaat ze de doodstraf tegemoet. Koning Damon heeft echter andere plannen voor het meisje dat in staat is om harten te verpulveren. Ze begrijpt al snel dat haar leven gespaard werd met slechts één doel: het uitroeien van het rebellenleger de Adelaars. De tegenstanders worden sterker, maar Joana's training aan het hof vormt haar tot het perfecte wapen. De opdracht van de koning is harteloos: hij beveelt Joana om de Adelaars te vernietigen. Lukt het haar om weerstand te bieden en te overleven zonder haar eigen hart op te offeren?

Personages:

Hele sterke personages, als je kijkt naar het hoofdpersonage, Joana merk je dat haar emoties zo goed zijn neergezet dat je met haar gaat meeleven. Ze heeft een sterk karakter en dat merk je ook terug in haar opstandigheid op sommige momenten. Wat je vooral merkt is dat Joana een mooie ontwikkeling meemaakt, ze stelt zich open voor andere mensen gaat nieuwe relaties aan en ontdekt wat ze wel en niet wil. Ze is heel sterk neergezet en echt een heel goed hoofdpersonage. De bij personen zijn ook goed uitgewerkt. Neem de 2 prinsen, ze zijn heel verschillend maar worden elk op hun eigen manier goed neergezet en je leert ze echt kennen. Ze worden zo goed neergezet dat je de plottwist niet eens ziet aankomen. Dat maken het sterke personages. Er is zeker aandacht besteed aan zowel het hoofdpersonage als de bij personen en dat merk je, ze zijn sterk neergezet en je merkt dat er echt over na is gedacht wie welke rol zou gaan spelen. Heerlijk om te lezen dat er zoveel tijd en aandacht in zit.

 Zoveel mensen om me heen, maar toch was ik alleen. 

Het verhaal:

Daar mogen echt hele grote complimenten naartoe. Waar de personages goed zijn is het verhaal nog beter. De wereld die wordt neergezet is zo goed doordacht en is zo goed ontwikkeld. De moedigste keuze die er is gemaakt is wel het begin van het boek. Om met zo een scene te beginnen, daar heb je lef voor nodig, en ik hou ervan, je duikt gelijk in het verhaal zonder al te veel poes pas. Je vliegt het verhaal in en het laat je niet meer los. De inleiding zit goed in elkaar en je leert de personages gelijk in het begin allemaal kennen. De kern is heel goed, je leeft mee met Joana en de prinsen in hun avonturen en hun belevenissen, en deze zitten zo goed in elkaar en speelt ook zo mooi in elkaar over dat je eigenlijk geen moment hebt dat het saai wordt, er gebeurd altijd wel iets. Het einde voelde soms iets te gehaast maar was zeker niet slecht. Het sloot goed af en je hebt niet het gevoel dat er losse eindjes zijn. Het verhaal is echt afgesloten.

 Tranen in je ogen en een glimlach op je gezicht. Ik weet niet of je gelukkig of gebroken bent, zei hij. Allebei 

 

De schrijfstijl:

Het schrijfwerk is zeer goed. Het voelt alsof Emmelie al veel meer boeken heeft geschreven, terwijl dit pas haar debuut is. Door het slimme gebruik van flashbacks leeft het verhaal. De manier waarop dit omschreven is, is ook zeer goed. Het is een hele beeldende stijl en leest heel gemakkelijk weg.

 

Waar ik echt mijn complimenten voor ga geven, is het laatste stuk schrijfwerk. Wanneer we het verhaal gaan beleven vanuit verschillende personages. Hier hou ik normaal niet van omdat het dan zo rommeling word. Ik mag mijn complimenten geven want deze delen zaten goed in elkaar, het liep mooi in elkaar over en ging over het zelfde tijdstuk waardoor je niet het idee hebt dat je iets mist. Daarbij was elk stukje even spannend en wil je door lezen.

 Eenzaamheid werd niet bepaald door het aantal mensen dat je omringde, maar door het aantal mensen dat van je hield.

Waardering:

Geweldig schrijfwerk, prachtige wereld en hele goede personages dit kan niet anders dan *5 van de 5* sterren zijn. En ik kan echt heel hard roepen, dat ik niet kan wachten om het volgende boek van Emmelie te lezen. Ik voeg nog een ding toe, en dat is dat het zo fijn was om eens een goede stand alone te lezen in het fantasie genre want dat kom ik niet vaak tegen.