Recensie // Een dodelijke opleiding

 

 Een dodelijke opleiding 

   

Ik besloot dat Orion Lake moest sterven nadat hij mijn leven voor de tweede keer redde. Iedereen houdt van hem, behalve ik. Wat mij betreft houdt hij zijn opzichtige magische kunstjes voor hemzelf. Ik heb geen hulp nodig om deze school te overleven. Vergeet al die dodelijke monsters en vervloekte artefacten, ik ben waarschijnlijk het gevaarlijkste wezen dat hier rondloopt. Geef me een minuutje en ik breek hele bergketens af, vermoord miljoenen mensen. Ik zou mezelf zonder tegenspraak kunnen uitroepen tot de Koningin der Duisternis. Tenminste, dat is wat iedereen van mij verwacht. De meeste studenten hier zouden juichen als Orion mij ombrengt, net als een van de vele andere duistere wezens die uit de afvoer omhoogkruipen. Soms denk ik dat ze gewoon willen dat ik in de kwaadaardige heks verander waarvoor ze mij houden. De school zelf wil dat zeker. Maar ze krijgen niet wat ze willen. Zeker Orion Lake niet. Ik mag dan niet zijn droomvoorbeeld zijn van een held, maar ik ga deze plek levend verlaten, en ik ga geen duizenden mensen afslachten om dat doel te bereiken. Hoewel ik toch serieus overweeg om er tenminste één te vermoorden.

Personages:

   El is een meisje waar je, je goed in kan vinden. Ze is iemand die opstandig is tegenover de held van de school Orion. Maar ook iemand die als je tussen de regels doorleest graag acceptatie wil en graag vrienden wil. Hierdoor maakt dat dit meisje een toegankelijk personage is. Had ik echt een band met haar? Nee dat niet, maar dat had ik met geen van de personages, voor mij ging het niet diep genoeg in op de persoon zelf waardoor je niet een goed beeld krijgt van de karakters. Orion is wel iemand die mijn favoriet kan worden, hij is heldhaftig, maar daar zit waarschijnlijk meer achter en dat is wat ik graag te weten wil komen in deel 2 om te kunnen bepalen of ik me kan binden met de karakter. Daarom moet ik eerlijk zeggen dat het me een beetje tegenviel, helaas. Het waren geen slechte personages dat absoluut niet begrijp me niet verkeerd, er zit veel ontwikkelingen in. Het waren gewoon alleen niet mijn personages. 

Het verhaal:

Hier moest ik heel erg aan wennen, je word erin gegooid en krijgt allemaal termen te lezen die je niet begrijpt. De inleiding was dan ook niet heel sterk voor mij, ik werd er niet ingezogen, juist omdat ik sommige woorden gewoon niet snapte en daardoor ook het verhaal niet snapte. Dat er potentie in lag dat merkte ik wel al gauw op, dus ik was zeker nieuwsgierig naar de rest van dit boek. De kern was hier en daar een beetje traag, maar zeker wel begrijpelijk en interessant. Er hadden alleen wel wat meer actie momenten in mogen zitten met bijvoorbeeld de malificaria. Het einde veraste mij heel erg. Het was boeiend en spannend, maar vooral die laatste zin zorgt ervoor dat je deel 2 gelijk wilt lezen dus dit is zeker heel goed gedaan. Maar al met al een gemiddeld verhaal waar je echt wel even doorheen moet, als je het mij vraagt. 

Mijn complimenten voor het vertaalwerk, er zat namelijk geen 1 foutje in en dit zie je niet gauw. 

Schrijfstijl:

Nu kom je eigenlijk weer terug op het punt waar we hierboven ook al zaten. Ik moest er heel erg inkomen, en had op een gegeven moment wat gelezen en dan wist ik niet meer wat ik had gelezen omdat je zoveel termen kreeg. De zinnen en hoofdstukken waren ook gewoon te lang. De schrijfstijl zelf is heel beeldend. De dingen die er staan zie je wel voor je. Maar helaas waren mijn verwachtingen gewoon te hoog waardoor het soms te moeilijk was. Ik zeg niet dat het slecht was, er zit potentie in, vooral met een beeldende en vooral beschrijvende stijl als deze, dus als dit wordt vastgehouden dan kan deel 2 nog wel eens heel erg interessant zijn. 

Conclusie:

   Wat moeilijk blijft is dit stukje. Het was een goed verhaal, maar omdat de verwachtingen te hoog waren zorgde dat ervoor dat ik het mezelf heel moeilijk maakte. Van te voren had ik tegen mezelf gezegd; dit is een verhaal wat je fantastisch gaat vinden. En helaas dat had ik denk ik niet moeten doen. De schrijfstijl was prima, en in de personages zit ontwikkeling. Ook het verhaal zelf heeft zeker goede punten om op door te gaan en waar ik ook nieuwsgierig naar ben. Ik ga deel 2 dan ook zeker lezen, door die allerlaatste zin. Mijn waardering wordt dan ook 3 sterren.