zaterdag 19 december 2020

Recensie Niemand behalve jij door Nicole

Niemand behalve jij van Anika Mrose Rissi


Als Kayla op zomerkamp de populaire Lainie ontmoet, kan ze haar geluk niet op. Ze worden onafscheidelijk, delen al hun geheimen. Maar wie spreekt de waarheid als er een moord wordt gepleegd?


Wie spreekt de waarheid in deze spannende jeugdthriller van Anica Mrose Rissi? Niemand behalve jij is voor fans van Mel Wallis de Vries en Abigail Haas, en alle lezers vanaf 13 jaar die van spanning houden.


Kayla heeft totaal geen zin in zomerkamp, maar als ze op eerste dag de populaire Lainie ontmoet, verandert alles. De meiden worden onafscheidelijk en Kayla’s zomer kan niet meer stuk.


Ook niet als ze Lainie steeds vaker op leugentjes betrapt. En zelfs niet als Kayla ziet hoe haar vriendin in de ban raakt van Jackson. Hun geheimen zijn veilig bij elkaar, toch? Want beste vriendinnen verraden elkaar niet, zelfs niet als er een moord wordt gepleegd… 

Mijn recensie


Niemand behalve jij kwam geheel onverwachts op mijn pad en in eerste instantie was ik niet van plan geweest het te lezen. Thrillers zijn normaal gesproken niet mijn eerste keuze, maar ik wilde dit boek graag een kans geven. En achteraf ben ik daar heel blij om! 


Uitgaande van de achterflap, komt het verhaal niet heel bijzonder of origineel over. Het is de manier waarop het is geschreven, dat dit verhaal speciaal maakt. Toen ik het boek opensloeg, was ik heel even in de war. Dit is namelijk geen gewoon verhaal, waarbij je aan het begin begint en langzaam naar de spannende ontknoping toe leest. Je leest het verhaal aan de hand van brieven van het hoofdpersonage aan haar beste vriendin (die ze overigens niet verstuurt, dus meer lijkt op een dagboek), nieuwsberichten en getuigenverklaringen. Omdat het boek leest als een soort dagboek in briefvorm, leren we Kayla heel goed kennen. Ze schrijft haar beste vriendin Lainie hele lange brieven waarin ze, behalve een uitgebreide beschrijving van de gebeurtenissen, uitvoerig haar gevoelens en gedachten uitdiept. Langzaam vormt zich een beeld van wat er gebeurd is en word je als lezer een bepaalde richting uit geduwd. 


Ik moest heel erg wennen aan deze manier van schrijven, maar toen ik eenmaal in het verhaal zat en eraan gewend was, las het als een trein. Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop de auteur Kayla heeft neergezet. Haar gedachten bij bepaalde gebeurtenissen worden op zo’n goede manier neergezet, dat je soms geen idee hebt hoe je het moet opvatten. Tijdens het lezen van de brieven, kwam de lading van het verhaal heel goed naar boven en de intense schrijfstijl zorgde ervoor dat sommige stukjes verontrustend overkwamen, al wist je niet goed hoe dat kwam. 


De ontknoping had ik niet op deze manier zien aankomen, maar voelde voor mij als het perfecte einde. Nadat ik het boek had gelezen, moest ik het even laten bezinken en kon ik de manier van schrijven nog meer waarderen. Als dit verhaal op de gebruikelijke wijze was geschreven en niet op deze bijzondere manier, had dat de lading van het verhaal maar voor de helft gedekt. Ik ben erg onder de indruk van deze zenuwslopende thriller! 


                                              

Geen opmerkingen:

Een reactie posten