Recensie Toxine van Rani de Vadder
Waar het over gaat
Als Offer en bezit van de Opperheer heeft Khala geen beslissingsrecht over haar eigen leven. Want hij wil haar bijzondere gave, haar Talent om te doden door een enkele aanraking, voor zichzelf gebruiken. Enkel zo kan hij de toxische macht over zijn rijk vergroten en zijn vijanden voorgoed vernietigen.
Om uit zijn klauwen te blijven, moet Khala vluchten. Samen met een mysterieuze bandiet en een roodharige furie begint ze aan een hels avontuur. Tot ze tijdens haar vlucht de uitgelezen kans krijgt om zelf de strijd met de Opperheer aan te gaan. Daarvoor moet ze echter tot het uiterste gaan. En om te winnen, moet ze doden.
Maar zijn haar bondgenoten wel te vertrouwen? En wie is de Zwarte Slang die haar overal weet te vinden?
Wat ik ervan vond
Toxine is het debuut van de 20-jarige Rani de Vadder. Op zo´n jonge leeftijd al een boek schrijven, vind ik sowieso al een hele prestatie.
De prachtig vormgegeven kaft springt meteen in het oog en geeft de inhoud perfect weer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik, afgaande op de achterflaptekst, meteen een gelijkenis voelde met de Touching Juliette serie, maar Toxine is in alle opzichten anders!
We leren de hoofdpersoon Khala goed kennen en haar gedachten en gevoelens worden helder en sterk beschreven. Ze worstelt met haar traumatische verleden en het verlies van haar ouders. Haar haatgevoelens voor de Opperheer, haar grootste vijand, zijn bijna tastbaar en de beeldende schrijfwijze van De Vadder maakt het niet moeilijk je helemaal in te leven in het verhaal. Het fantasy-gehalte van dit boek is zeer hoog en de uitgebreide beschrijvingen van ruimtes en omgevingen versterken dit alleen maar. Door de vlotte en toegankelijke schrijfstijl van De Vadder vlieg je door het verhaal heen.
Er komen niet heel veel personages in het boek voor, maar daardoor wordt de focus meer gelegd op de hoofdpersonen. Die worden goed uitgewerkt en beeldend beschreven. Wat ik erg sterk vond, is de innerlijke strijd die Khala met zichzelf voert. Ze heeft een Talent, dat zij zelf meer ziet als een vloek en ze draagt de last van de hele wereld met zich mee.
¨´Dat is nu net waarom jij het moet doen. Iemand die zichzelf niet goed genoeg acht, is dat vaak wel. Jij zult geen overmoedige, domme beslissingen nemen.´¨
Steeds weer twijfelt ze aan zichzelf en speelt haar onzekerheid haar parten. Gelukkig komt ze iemand tegen die haar helpt haar gevoelens en emoties in balans kan houden.
¨´Dit is allesbehalve jouw schuld, Khala,´ zei hij zacht. ´Het is die van hém. Jij hebt er nooit voor gekozen om gebrandmerkt te worden als een dier, om gebruikt te worden wanneer hij je nodig heeft. HIj is de enige boosdoener hier. Jij probeert gewoon te overleven, te léven.´¨
Het eind van het boek was redelijk voorspelbaar, maar toch zaten er een paar verrassende wendingen verstopt aan het eind. Het tempo zat er in het hele verhaal goed in, waardoor het nooit saai werd. Ik hoop dat De Vadder nog veel van zich zal laten horen!
Ik geef dit boek vier crosses
Geen opmerkingen:
Een reactie posten