vrijdag 10 april 2020

Recensie Royals Rachel Hawkins


Recensie
Royals
Rachel Hawkins
“ Humilaty is royalty without a crown ‘’
Eigenzinnig
Eigenzinnig? Ja zeker, dit boek heeft personages met een hele sterke eigen wil. Maar ook personages die een hele sterke eigen mening hebben, die soms moeite hebben om samen te werken en moeite hebben met aanpassen aan situaties. Maar ondanks hun eigenzinnigheid leren ze uiteindelijk toch elkaar te waarderen, en zich aan te passen aan de situaties. De karakters zijn zo goed omschreven dat je gelijk een band krijgt met de personages, je voelt je aangetrokken tot hun. Je krijgt hoge verwachtingen en hoopt dingen voor personages, dingen die door hun eigen toe doen en eigenzinnigheid niet altijd goed gaan. Of te wel heerlijke personages die je al gauw erg gaat waarderen.


Nooit saai
Een ding is zeker, dit boek is nooit saai. Dat komt dan toch door de luchtige manier van schrijven. Het verhaal is zo neergezet dat de emoties je om de oren vliegen. Het ene stuk lach je zo hard dat er tranen aan te pas komen. En dan veranderd het zo snel dat je verdrietig word of juist heel boos. Daarmee merkte ik wel dat ik heel erg meeleefde met alle personages. De avonturen die er in verwerkt worden zijn ook fantastisch. Vooral Daisy vond ik geweldig het rebelse meisje dat zich moet aanpassen aan het koningshuis. Zij maakte dat dit verhaal nooit saai was, en dat er altijd wel iets gebeurde.

Miles en Daisy?
Ja dit koppel is toch wel het meest besproken van allemaal. 2 tieners die niks van elkaar willen weten, elkaar niet kunnen uitstaan en al zeker niet in 1 ruimte kunnen wezen. Ja dit was toch wel een bijzonder koppel. Stiekem vinden ze elkaar leuk, maar door alle vijandigheid komt dit niet naar boven. Daisy heeft niks met Miles zijn houding, Miles kan Daisy niet uitstaan. Als de twee uiteindelijk moeten nep daten begint er toch wel wat te spelen. Deze stukjes zijn zo goed beschreven, er gebeurd altijd iets waarvan je denkt nu gebeurd het. En dan gebeurd het juist niet en was ik zo teleurgesteld. Want waar ik op hoopte was dat deze twee uiteindelijk bij elkaar zouden komen. Want dit was toch wel het ultieme koppel in dit verhaal. En ja stiekem was ik een beetje jaloers, want Miles was het typische bad boy type waar ik stiekem altijd een beetje verliefd op word.

Conclusie
Het verhaal op zich zit goed in elkaar. Je leert heel rustig de personages kennen en hun verhaallijnen. Deze lopen ook goed in elkaar over. Er zit geen moment in dat iets onduidelijk is. De plaatsen worden goed omschreven en ook wie aan het woord was. Dit maakte dat het heel prettig was om te lezen. Verder zit er een goede inleiding, kern en slot in. Het verhaal word heel fijn geopend, het middenstuk is geniaal geschreven en er zit een goede afsluiting in waar je als lezer tevreden mag zijn.

Waardering  
Het is dan ook waarschijnlijk geen verrassing dat dit een goede waardering zou worden.
Mijn waardering; * 3 van de 5 crosses
Door Danique
*

Geen opmerkingen:

Een reactie posten