woensdag 1 april 2020

Recensie Bloed en Beenderen door Nicole

Recensie Bloed en Beenderen (The Orïsha Legacy #1) van Tomi Adeyemi


Waar het over gaat


Ooit leefden er in Orïsha mensen met magische krachten. Tot een wrede koning besloot de magi, een minderheid met donkere huid en zilverwitte haren, te vervolgen. Zélie kan zich de nacht dat ze toe moest kijken hoe de handlangers van de koning haar moeder ophingen nog levendig herinneren. Sindsdien is magie een doodzonde en een donkere huid iets om op neer te kijken.
Tien jaar later krijgt Zélie de kans om de magie terug te brengen naar Orïsha. Met de hulp van een prinses op de vlucht, moet ze uit handen zien te blijven van Inan, de kroonprins, die vastbesloten is de magie nu voorgoed uit te bannen.

Gevaar ligt overal op de loer in Orïsha, maar het grootste gevaar schuilt misschien nog wel in haar groeiende gevoelens voor de vijand...


Wat ik ervan vond

Gisteren is het vervolgdeel van Bloed en Beenderen verschenen bij Blossom Books: Vrees en Wraak. Hoog tijd dus om deel 1 te lezen. De (prachtige) kaft en titel spraken mij niet meteen enorm aan, maar de hype rondom deze serie deden me toch overstag gaan. En ik ben er blij om! 
Ik begon het boek zonder hoge verwachtingen en juist daardoor werd ik extra verrast door dit ijzersterke debuut van Tomi Adeyemi.


We leren Zélie kennen, de dochter van een Maji. Samen met haar broer Tzain en haar vader vlucht ze na de Zuivering naar een ander dorp. Haar moeder is op brute wijze vermoord door de wrede koning en Zélie worstelt nog iedere dag met dit verdriet. Ze kan haar afkomst niet verbergen en wordt erdoor achtervolgt. Zélie is het soort personage waar je op slag een band mee krijgt. Haar onzekerheid, haar koppigheid en verdriet maken van haar een heel realistisch personage en alles wat zij meemaakt, voel je met haar mee. 
Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven. Daar ben ik niet altijd positief over, maar in dit geval werkt het goed en voegt het extra diepgang toe om het verhaal van alle kanten te volgen. Niet alleen Zélie wordt heel sterk neergezet, Prins Inan kwam ook heel goed uit de verf!
Ik houd van een duidelijk plot, en dat heeft Bloed en Beenderen. Zélie moet de magie terugbrengen en naar dat einddoel wordt duidelijk toegewerkt. De reis die het aparte reisgezelschap maakt, is op veel momenten spannend, ontroerend en magisch. 


Adeyemi gaat niets uit de weg en mishandeling en onderdrukking spelen een grote rol in dit boek. Als je het boek uit hebt, zet het je aan het denken. De boodschap is heel duidelijk en de combinatie van een wrede wereld met de magische en mysterieuze toevoegingen, maken dit een briljant debuut. 


Er zijn al heel wat boeken die gaan over een meisje dat uitverkoren is om de wereld te redden en een slechterik waar we allemaal stiekem een beetje verliefd op worden. Toch is de wereld die Adeyemi heeft geschetst zo goed uitgewerkt en heeft ze met Zélie zo´n fantastisch personage gecreëerd, dat dit begin van een serie absoluut niet aanvoelt als het zoveelste cliché verhaal. Het open eind laat heel veel ruimte open voor een vervolgdeel en het kan alle kanten opgaan. 


Ontzettend dankbaar dat dit boek op mijn pad is gekomen, kan ik niet wachten om door te gaan met Vrees en Wraak, die al ongeduldig in mijn boekenkast staat te wachten. Volgende week kunnen jullie lezen of ik het tweede boek net zo goed vond.

Ik geef dit boek vier crosses  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten